Hasreti içinde duyduğun zaman, Ayrılık ne zormuş anlayacaksın. Maziyi anarak belki de her akşam, Beni düşlemekten, beni beklemekten, beni özlemekten, yorulacaksın... Rüyada fallarda teselli bulup, Bir tesadüf için yalvaracaksın. Her sabah yollara ümitle bakıp, Beni düşlemekten, beni beklemekten, beni özlemekten, yorulacaksın... Gözlerime tutkun aşkıma hasret, Ben diye ateşe sarılacaksın. Ha bugün, ha yarın gelir diyerek, Ayları saymaktan, yollara bakmaktan, aşkımla yanmaktan, yorulacaksın.. Rüyada fallarda teselli bulup, Bir tesadüf için yalvaracaksın. Her sabah yollara ümitle bakıp, Beni düşlemekten, beni beklemekten, beni özlemekten, yorulacaksın...

o ne önde, ne arkada sırada, sırada, sıramızdaydı... *** ve yanındakinin kanlı başı omuzuna düşünce ona sıra gelince sayısını saydı.... *** söz istemez yaşlı göz istemez çelenk melenk lazım değil susun susun susun...susun sıra neferi uyusun....

Yağmurun şiddeti getirir beni Toprağın kokusu götürür beni Namlular götürür Namlular götürür Namlular götürür Roza... Namlular götürür Namlular götürür Namlular götürür Roza... Kendi ellerimle gömdüm seni İnanmayan ellerimle seni ağlarcasına *** Kana bulanmış ekmek kırıntılarıydı Sol kaburgandaydı namert şarapnel parçaları Bedenin ağlıyordu gözlerinde Roza Bedenin ağlıyordu Oysa sen sabrını düşlerinle kazımıştın dağlara Burada geceler çok soğuk Öfkeli kan rüzgarları titretiyor tenimi Bitmez tükenmez bir uçurum hasreti Kendi ellerimle gömdüm seni Roza İnanmayan ellerimle ağlarcasına *** Sen bir bahar çağrısı Birgün de dört mevsim Doruklarında dağların Sonsuz bir mevzi Namluda bir kurşun Yürekte bir öfke Ah Roza... *** Yağmurun şiddeti getirir beni Toprağın kokusu götürür beni Namlular götürür Namlular götürür Namlular götürür Roza... Namlular götürür Namlular götürür Namlular götürür Roza...