Titrek bir mum alevinin havaya Bıraktığı bulanık bir is Ve göz gözü görmez bir sis değildik biz Beni bilimle anla iki gözüm, felsefeyle anla Ve tarihle yargıla Bal değildir ölüm bana İdam gül değildir bana geceler çok karanlık Gel düşümdeki sevgilim ay ışığı yedir bana Bal değildir ölüm bana İdam gül değildir bana geceler çok karanlık Gel düşümdeki sevgilim ay ışığı yedir bana Ah ben hasrete tutsağım Hasretler tutsak bana Bıyığımdan gülüş sarkmaz Bıyık bırakmak yasak bana Mahpus bana, sus bana yağlık ilmek boynuma Sevgili yerine Koynuma idamlar alır, idamlar alır yatarım Ve sonra sabırla beklerim Bulutları çekersiniz üstümden Suçsuzluğumun yargılayıcılarını yargılarsınız Ve o güzel geleceği getirirsiniz bana Ölüm tanımaz işte o zaman sevgim Tırnaklarımı geçirip toprağın sırtına Doğrulurum gözlerimde güneş koşar Ve çiçekler ekersiniz Çiçekler ekersiniz toprağıma Duygu bana, öykü bana roman gibi her an bana Hücremde yalnızım gel gel düşümdeki sevgilim Soyunup hazırlan bana duygu bana, öykü bana Roman gibi her an bana hücremde yalnızım gel Gel düşümdeki sevgilim soyunup hazırlan bana Biraz sonra asmaya götürecekler beni Biraz sonra dalımdan koparıp Öldürecekler beni hoşça kalın sevdiklerim Dört mevsim, yedi kıta, mavi gök Bütün doğa hoşça kalın Hoşça kalın sevdalılar Çocuklar, üniversiteliler, genç kızlar Sonsuz uzay, gezegenler ve yıldızlar Hoşça kalın Hoşça kalın senfoniler, oyun havaları Sevda türküleri ve şiirler Bildirilerimizin ve seslerimizin Yankılandığı şehirler Dağlarında yürüdüğümüz toprak Yalınayak eylem adımlarıyla geçtiğimiz Nehirler hoşça kalın Hoşça kalın ağız tatlarım Sıcak çorbam, çayım, sigaram Havalandırma sıram, banyo sıram Kelepçe sıram Parkamı, kazağımı, eldivenlerimi Ayakkabılarımı ve kalemimi ve saatimi Ve kavgamı bıraktığım sevgili dostlar Hoşça kalın, hoşça kalın Dostum bana, sevdam bana soluğunu geçir bana Uyku tutmuyor gözüm anılar sıraya girdi Gel anne süt içir bana Dostum bana, sevdam bana soluğunu geçir bana Uyku tutmuyor gözüm anılar sıraya girdi Gel anne süt içir bana Hoşça kalın anılarımı bıraktığım insanlar Mutluluğu için dövüştüğüm insanlar Yedi bölge, dört deniz Yedi iklim, altmış yedi şehir Okullar, mahalleler, köprüler, tren yolları Deniz kıyıları, balıkçı motorları, takalar Asfalt yollar boyu dizilmiş fabrikalar Ve işçiler ve köylüler hoşça kal ülkem Hoşça kal anne, hoşça kal baba, kardeşim Hoşça kal sevgilim, hoşça kal Dünya Hoşça kalın Dünya'nın bütün halkları Sınırlı olmayan mekâna Sınırlı olmayan zamana gidiyorum ben En sevda halimle, en yaşayan halimle Gidiyorum dostlarım hoşça kalın, hoşça kalın Beni yaşamımla sorgula iki gözüm Beni yüreğimle, beni özümle Bilimle anla beni, felsefeyle anla beni Tarihle anla beni ve öyle yargıla

Uyusun ay büyüsün Camlar buğulanmasın Sen uyu uyusun Bulutlar uyanmasın Işıklar uyanmasın, camlar buğulanmasın Sen uyu uyanmasın İstanbul uyusun Karagümrük uyusun Fatih uyusun Atatürk bulvarında rüyalar büyüsün Sen uyu uyusun İstanbul uyanmasın Sen uyu uyusun İstanbul uyanmasın Gemiler uyanmasın camlar buğulanmasın Cibali uyanmasın, kalbim buğulanmasın.

İçerden çıkacak birazdan adam Yılların tortusu çökmüş yüzüyle Alnını güneşe serecek adam Uykusuz ranzalar suskun voltalar Geride kalacak ve ah hüzünle Bir kül gibi savrulup gülecek adam Kar yağmıştır sardunyanın üstüne Anılar toza toza bulanmıştır Kitaplar sobada yanmış Ah sazlar duvarda kalmış Güzelim şarkılar yağmalanmıştır Kitaplar sobada yanmış Ah sazlar duvarda kalmış Güzelim şarkılar yağmalanmıştır İçerden çıkacak birazdan adam Yıpranmış bavulu, hantal sesiyle Kendini yollara vuracak adam Yüz çeviren dostlar sinsi tavırlar Açığa çıkacak ve ah kendiyle Bir ince hesabı görecek adam Susamıştır tebessümün seyrine Saçları hiçbir gün okşanmamıştır Bir ihtilal kadar yalnız Ah, vefanız kadar yanlış Mümkünse farz edin yaşamamıştır Bir ihtilal kadar yalnız Ah, vefanız kadar yanlış Mümkünse farz edin yaşamamıştır Bir ihtilal kadar yalnız Ah, vefanız kadar yanlış Mümkünse farz edin yaşamamıştır Bir ihtilal kadar yalnız Ah, vefanız kadar yanlış Mümkünse farz edin yaşamamıştır

Dağlar bize düz olur, lo Yâr gelmezse ne olur? Bir yâr gider, bin yâr gelir Düşmanlar görür, kör olur Hadi sen git işine de Herkes kendi işine Dağlarımda zulüm var, lo Düşemem yâr peşine Hadi sen git işine de Herkes kendi işine Dağlarımda ölüm var, lo Düşemem yâr peşine Güle baykuş kondurmayın Küstürüp soldurmayın Yâre bir şeyler söyleyip Kafamı bozdurmayın Hadi sen git işine de Herkes kendi işine Dağlarımda zulüm var, lo Düşemem yâr peşine Hadi sen git işine de Herkes kendi işine Dağlarımda zulüm var, lo Düşemem yâr peşine Hadi sen git işine de Herkes kendi işine Dağlarımda zulüm var lo Düşemem yâr...

Uçakları nedeyim ? Gökkuşağı gönder bana Senin olsun süngülerin Gül dikeni yeter bana. Kan kurşundan silinince Kardeş olur, kardeş olur eller bana Kan kurşundan silinince Kardeş olur, kardeş olur, kardeş olur eller bana. Silahları nedeyim? Benim sevgim mavzer bana Suya attığım çiçekler Bir gün olur döner bana. Kan kurşundan silinince Kardeş olur, kardeş olur eller bana Kan kurşundan silinince Kardeş olur, kardeş olur, kardeş olur eller bana

Kimileri hep suçluyor Kimileri sorguluyor Yaralı yüreğime kara çalıyor Kimileri hep suçluyor Kimileri sorguluyor Yaralı yüreğime kara çalıyor İhanet zincirini tutan utansın Dönüp arkasına bakan utansın Dost diye bağrıma bastığım insanlar Arkamı dönünce vuran utansın Durmadan hep soruyorlar Aç bırakıp gülüyorlar Emekleyen yüreğime usta diyorlar Durmadan hep soruyorlar Aç bırakıp gülüyorlar Emekleyen yüreğime usta diyorlar Usta değil acemi bir işçiyim ben Onurlu bir kavganın neferiyim ben Dostun dostu düşmanımın eceliyim ben Bilip de söylemeyen diller utansın İhanet zincirini tutan utansın Dönüp arkasına bakan utansın Dost diye bağrıma bastığım insanlar Arkamı dönünce vuran utansın

Kaldırınca tabancasını Nişan almak için sarı saçlıya Parıldayıverdi gözleri Koru kendini Kaldırınca tabancasını Nişan almak için sarı saçlıya Parıldayıverdi gözleri Koru kendini Kırlangıçlar uçuştular Korkudan çığrışıp Kanat çırparak Koru kendini Hadi söyle bana, müziği seversin sen Nasıl çalar insan hapishanede? Hadi söyle bana, müziği seversin sen Nasıl çalar insan hapishanede? Ağrılardan, sızılardan sonra Romatizmanın, zincirlerin Kemirdiği elleriyle İşte nişan aldı tam Kemanının üstüne Iskalamaz, iyi nişancıdır Koru kendini İşte nişan aldı tam Kemanının üstüne Iskalamaz, iyi nişancıdır Koru kendini Ama teller gene şakıdılar Doldular havayı Titrek titrek Hiç umursamadan Hadi söyle bana, müziği seversin sen Nasıl çalar insan hapishanede? Hadi söyle bana, müziği seversin sen Nasıl çalar insan hapishanede? Ağrılardan, sızılardan sonra Romatizmanın, zincirlerin Kemirdiği elleriyle Havasız bir delikte Gıcırdayan somya üstünde yatakta Yakalanmışsın berbat bir öksürüğe Hah? Gel de şarkı söyle Ama gene de sarı saçlı adam devam etti kemanı çalmaya Dirildi içimizde ölü düşler

Uçun kuşlar, uçun doğduğum yere Uçun kuşlar, uçun doğduğum yere Şimdi dağlarımda mor sümbül vardır Şimdi dağlarımda mor sümbül vardır Ormanlar koynunda bir serin dere Ormanlar koynunda bir serin dere Dikenler içinde sarı gül vardır Dikenler içinde sarı gül vardır Uçun kuşlar, uçun, bur'da vefa yok Uçun kuşlar, uçun, bur'da vefa yok Öyle akar sular, öyle hava yok Öyle akar sular, öyle hava yok Feryadıma karşı aksi seda yok Feryadıma karşı aksi seda yok Bu yangın yerinde soğuk kül vardır Bu yangın yerinde soğuk kül vardır

Ne demeli şimdi Bir çiğdemin toprağı yırtışını seyredişim Göğe mi dokunmalı ucuna mi körpe filizin Öyleyse karanlık sokaklarda koştuğumu düşün Ay gene bir kadın gibi sarkıyorken denize Dirseklerimle böğrüme gömdüğüm titremeyi düşün Oradan göğsümü kaplayışını soğuk bir terin İlk sözcüğü anlamla birleştiren çocuğu düşün Onun kavradıkça derinleşen şarkısını Vay perçemle günün huysuzluğu dolaşan kısrak Vay acemi öpüşlerden gövdeme boşalan acımtırak haz Telaş kıvranış parıltılı gözlerdeki atılganlık Ya görevin ne senin görevin Oynaşmak değil mi içimdeki savaşmak duygusuyla Ve benim nevresimim kararmışsa kirden rutubetten Sarhoşsam gülümseyişler ağlayışlarda Ve kaynak sularıyla üstüme yağan aydınlık hülyaları Senden gelen ısıyla koruyorsam Ne demeli şimdi Ey serçelerin sabahlarla bölüştüğü cıvıltı Ey bir romanın olur olmaz yerinde dikkati çeken hayal Kalbimi çevreleyen sevda gözeneği Acıyış şefkat umursayış hırçınlık seli Beni düşün öyleyse Beni hayretin ve karanlığın eşiğinde Beni fitillerde başlayan bir fısıltı Anında ilk satırını yazarken bir bildirinin Kulaktan kulağa dolaşan haberlerin bağrında Beni dar camlarda değil Bir bulutun seyrinde düşün Burada ortasında sıçraya sıçraya kabaran alevlerin