Ne altın ne gümüş Yaşarken görmüş Ne öğüt ne ağıt Ölürken gülmüş Duy... Duy... Bu figan yetmez mi duy artık Bu ziyan kolay mı ver artık Bu kulun dayanmaz duy artık, Duy duy duy artık Al toprak al derya Sığınsam koynuna Al beni al sakla Tekrardan doğ ömrüm

Unut beni kalbimdeki hicrânla yalnız kalayım, yalnız kalayım Kimsesiz bir yavru gibi kucağında ağlayayım, kucağında ağlayayım Kimsesiz bir yavru gibi kucağında ağlayayım, kucağında ağlayayım *** Bu kaçıncı söz verişin söyle nasıl inanayım, söyle nasıl inanayım Kimsesiz bir yavru gibi kucağında ağlayayım, kucağında ağlayayım Kimsesiz bir yavru gibi kucağında ağlayayım, kucağında ağlayayım

Bir zamanlar maziye bak Ne kadar şendik Ne kadar şendik İkimizin mesut olma emeli vardı Ah, emeli vardı İkimizin mesut olma emeli vardı Ah, emeli vardı Gören bilen nazarında ah Sevdalı dendik Sevdalı dendik Göze gelen böyle aşkın eceli vardı Ah eceli vardı

Gözü ceylân gözüdür bakışı mestanedir Yârimin güzelliği dillerde efsanedir Gönlüm onun aşkıyla delidir divânedir Yârimin güzelliği dillerde efsanedir