Güneşin battığı yerde içini çok acımasız bir hüzün kaplar Umutlar solar kalbinin derinliklerinde, karanlığın sancısı dolar Ve teninde garip bir his duyarsın, sonra bir sessizlik sarar her yerini Tek kelime bile söleyemezsin Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma ah Sararmış umutlara, sararan yapraklara Kararan bulutlara doğ Yaşanmamış çocukluklara, dört duvar arasında Kalmış insanlara Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma Mahrum bırakma Mahrum bırakma