küçük bir çocukken nasıl da mutluydum ben dalardım saatlerce renkli oyuncaklara o zamanlar her şey güzeldi rüzgar gibiydi uçurtma kağıttan yaptığım gemiydi bütün dünya *** sonra hepsi değişti gençlik yılları geldi düşlerimi süsleyen beni seven birisi ve küçük beyaz bir ev aldı oyuncaklarımın yerini hiçbiri gerçekleşmeden yıkıldı dünyam *** hiç şansım yokmuş hayatta ne istediysem olmadı ne beklediysem dünyadan hep tersi çıktı karşıma *** hiç şansım yokmuş hayatta hep özlemlerle hep acılarla geçti bütün ümidim kayboldu da ne yazık ki hiç şansım yokmuş hayatta *** yıllar geçip gittikçe anladım ki hiç kimse ne düşlerimdeki gibiydi ne de yanımdaydı aslında insanlar yalnızdı acımasız bir dünyada bunu fark ettiğim anda yıkıldım birden *** hiç şansım yokmuş hayatta ne istediysem olmadı ne beklediysem dünyadan hep tersi çıktı karşıma *** hiç şansım yokmuş hayatta hep özlemlerle hep acılarla geçti bütün ümidim kayboldu sonunda ne yazık ki hiç şansım yokmuş hayatta