Folklor bölgesi içerisinde bulunan Diyarbakır, söz zenginliği, ezgi yapısı, makam geleneği, icra ortamları ve eşlik çalgıları açısından ayrı bir önem taşımaktadır. Bir dönem her evde bir udun bulunduğu bilinmektedir. Saray musikisi olarak bilinen Diyarbakır musikisi velme geceleri olarak adlandırılan, müzisyenlerin, şairlerin, ediplerin ve şehrin ileri gelenlerinin katıldığı bu gecelerde icara edilen eserler Diyarbakırlı şairlerin yazdığı gazeller, mayalar, hoyratlar şarkı ve türküler, Ahu Baba, Hacı Eftal Efendi, Ahmet Verdi Çelebi, Şahla Mustafa Çelebi, üstat Seyid Nuh, Ahmet Yüksekses, Celal Güzelses’in sayesinde günümüze kadar gelmiştir. Diyarbakır şarkı ve türküleri bugüne kadar kapsamlı olarak bir araya toplanmamış olduğundan halk musikisi sanatçıları türkü sözlerini bulabildikleri kaynaklardan veya herhangi birinden öğrenmek durumunda kalmışlardır.