Nasıl anlatayım zamanı dostlar Ölümlü fanide sıradayız dost Ne yokluğum belli ne de bir varım Kafes nefes yarım küredeyiz dost *** Elkiri canavar kan emmiş azmış Dost yoluna hain tuzaklar dizmiş Bilimin yolunu yobazlık kesmiş Zamandan bir hayli gerideyiz dost *** Ayhani serlerden gitmez kuraklık Hayal pilavı ile olmuyor tokluk Bir yanımız ölüm, diğer yan yokluk İki arada bir deredeyiz dost

Belki bir gün özlersin Başka adamlarla Başka şehirlerde Yürürken Okuduğun ilk roman Sevdiğin ilk adam Yasal acılarından Hatta yalnızlıktan Belki dolar gözlerin Başka adamlara Başka şehirlerde Belli etmezsin Belki bir gün özlersin *** Sil gözünün yalnızlıklarını O an fısılda duvarlara adımı Bin bıçak var sırtımda Biniyle de adaşsın Her biri hayran sana *** Belki bir gün özlersin Başka adamlarla Başka şehirlerde Yürürken Seçtiğin bu hayat Geçtiğin son adam Yasal acılarından Hatta yalnızlıktan Sessiz harfler seçersin Başka adamlara Başka şehirlerde Belli etmezsin Belki bir gün özlersin *** Sil gözünün yalnızlıklarını O an fısılda duvarlara adımı Bin bıçak var sırtımda Biniyle de adaşsın Her biri hayran sana

Git gideceksen bekleme Farklı değilsin sen de Gideceksen bekleme *** “Adam olmaz” dedin senden “Adam nedir” dedim içimden Fark etmezdi değişseydim Güvenseydim ya da salıverseydim *** Git gideceksen bekleme Farklı değilsin sen de Gideceksen bekleme *** Git gideceksen bekleme Başka bir şey söyleme Gideceksen bekleme *** “Artık olmaz” dedin senle “Çok eskitti beni bu hikaye” “Tamam” dedim “tamam kabul” Laf anlatılmaz ki gerçeğe *** Ben üşümem sen geç beni Sıkı giyin kandırma kendini Bir şairin şiirinden ibaret Tüm bildiğin büyük ihtimalle

Yapma, dokunma Kim dokunduysa sana ona git Nerede unuttuysan beni orada kal Ezdirmem kendimi sana *** “Yaptım, çünkü âşık oldum” deme, konuşma Ona öyle demezler buralarda Âlem inansa sözüne ben inanmam *** Beş para eder mi varlığın Ki yokluğun beni acıtsın? Âlem eğilsin önünde, ben eğilmem *** Yapma, dokunma Kim dokunduysa sana ona git Nerede unuttuysan beni orada kal Ezdirmem kendimi sana *** Sen öğrettin bana ağlamayı, Başıma yastık basıp hıçkırmayı Âlem affetse seni ben affetmem *** Onlar gibi değilim ben; Adam olmadı hâlâ benden “Adam” kölen olsun senin, ben olmam *** Yapma, dokunma Kim dokunduysa sana ona git Nerede unuttuysan beni orada kal Ezdirmem kendimi sana

Ölsem, ölsem, ölsem... hemen şimdi Kaçsam, gitsem, kaçsam... tam da şimdi *** Bu kez pek bir afili yalnızlık Aldatan bir kadın kadar düşman Ağzı bozuk üstelik... bırakmıyor acıtmadan Bu kez pek bir afili yalnızlık Ağlayan bir kadın kadar düşman Tuzaklar kurmuş üstelik Bırakmıyor acıtmadan *** Bitiyorum her nefeste Ne halim varsa gördüm Çok koştum, çok yoruldum Ve şimdi ben de düştüm... *** Sövdüm, sövdüm, sövdüm… ben dünyaya Acılara, sokaklara, ait olmaya, insanlara *** Bu kez pek bir afili yalnızlık Aldatan bir kadın kadar düşman Ağzı bozuk üstelik... bırakmıyor acıtmadan Bu kez pek bir afili yalnızlık Ağlayan bir kadın kadar düşman Tuzaklar kurmuş üstelik Bırakmıyor acıtmadan *** Bitiyorum her nefeste Ne halim varsa gördüm Çok koştum, çok yoruldum Ve şimdi ben de düştüm... *** Değmezmiş hiç uğraşmaya Bu kez mecalim yok hiç dayanmaya... dayanmaya... *** Bitiyorum her nefeste Ne halim varsa gördüm Çok koştum, çok yoruldum Ve şimdi ben de düştüm...

İs karası gibiyim o temiz ellerinde Dil yarası gibiyim bu masum sözlerinde Kal deme hiç, bunu benden isteme Sus bu gece Bana aşktan sakın hiç bahsetme *** Dur bu gece Bana dokunma, beni delirtme Sana boşuna umut vermek istemem *** Çağıran bir şeyler var hep Beni uzak şehirlerde Bana ait bir şeyler var O sert gülüşlerde *** Sen yine olduğun gibi kal , benim için sakın değişme Giderim bugün ha yarın hareket vakti gelince *** Sen yine olduğun gibi kal , misafirim bu şehirde Bir el sallarsın yeter hareket vakti gelince *** Mum gibiyim Senin ışıl ışıl gözlerinde Kum gibiyim Uçsuz bucaksız o çöllerinde Kış gibiyim Yakan yaz güneşinde Hırsız gibiyim Kadehteki o ruj izlerinde Dil gibiyim Yanağındaki o beninde *** Kal deme hiç, Bunu benden isteme

Sakın ağlama, tanıdık yalnızlık, evvel Allah tanıştık evvelden Kokunu bırakma, çok sevdim kokunu, bilemezsin al götür kokunu *** Çocuktun hep sen, elinde balonla... Engel miydim ben? İğne miydim? Bir bakmışım ki ben, elmalar düşmüş, tükenmişiz, kepenkler inmiş... *** Ve uğraşmak anlamsız Yüzündeki yabancı Her geçen saniye bana daha yabancı. Ve böyle olmasın bildiğim gibi kal sen Her geçen saniye daha da zorlaşmasın Ve gülümse şimdi... *** Haklıydın hep sen, acılar bedava, mecburduk hep uzaktan bakmaya Çok yorgunum ben, eski bir saat gibi... hırpalandım İstanbul gibi... *** Bebeğim... *** Oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya... öyleyim

Bu kez anladım Kuru dallardan yapma Bi köprüden geçiyorum Ben ordaydım Erbabı yalnızları Yutan kentler biliyorum Bu kez anladım Hüzünlerden bozma Mutluluklar yaşıyorum *** Ben ordaydım Acemi aşıkları Boğan sular biliyorum *** Ne müttefik belli Ne sığınakların yeri *** Kaybettim bugün kendimi, hükümsüzdür Sonu yok bunun, boşluklardan boşluk beğendim Vazgeçtim bugün herşeyden halsiz şu kalbim Kan revan içinde hep kanamaz denen yerlerim *** Hem suçsuz hem güçsüz hem halsiz *** Bu kez anladım Kartonlardan yapma Siperlere pusuyorum *** Ben ordaydım Huzurlu zamanları Yıkan sonlar biliyorum

Kabul ettim hata bende , gelme üstüme Öldüm zaten kaç gün önce Aynı anda susunca , aynı anda konuştuk Duymazdan geldiysek bile Kabul ettim hata bende , ben gördüm önce Öldün zaten kaç gün önce *** Tamam yeter her şey istediğin gibi olsun Tamam ben zaten öldüm , kalan sağlar senin olsun ... *** Ne aşk var , ne mutlu sonlar Dört duvar yalnızlık var Gücün yetmez kaçmaya Hapsolursun yalnızlığa *** Ne aşk var , ne mutlu sonlar Buz gibi yalnızlık var Gücün yetmez ısınmaya Hapsolunca yalnızlığa *** Kabul ettim hata bende , gelme üstüme Öldüm zaten kaç gün önce Aynalarla avunma , göstermezler içini Hiç çekinme tanı kendini Tek kişilik eşyalar , küçük küçük bavullar Hikayenden arda kalan *** Tamam yeter her şey istediğin gibi olsun Tamam ben zaten öldüm , kalan sağlar senin olsun ... *** Ne aşk var, ne mutlu sonlar Dört duvar yalnızlık var Gücün yetmez kaçmaya Hapsolursun yalnızlığa *** Ne aşk var , ne mutlu sonlar Buz gibi yalnızlık var Gücün yetmez ısınmaya Hapsolunca yalnızlığa

Adının karşısında acı yazıyor bütün sözlüklerde Ne desen küfür gibi , senden yana cümleler bile *** Gülüşlerim vardı benim ... Ben kimin , ben nerdeyim ? Tam karşıya geçerken bıraktığın o el benim *** Bir de sen bırak beni Unut gittiğin bir yerde Kim kaldı ki Çok büyüdüm sayende *** Tabirim caiz değil , numunem yok , sende kalsın aslım Müstakil bir masaldı , bitti işte , ben aynı haytayım *** Gülüşlerim vardı benim ... Ben kimin , ben nerdeyim ? Tam karşıya geçerken bıraktığın o el benim *** Bir de sen bırak beni Unut gittiğin bir yerde Kim kaldı ki Çok büyüdüm sayende

Karla karışık yağar hüzün Üstüm başım hep uzun kollu Benden iyi bilirsin Anlatmama lüzum var mı? *** Gözlerim senden sonra Hep parçalı bulutlu Sen de baksan görürsün Bakmaya yüzün var mı? *** Mutlu muyduk ki? Sade nefes aldık Bıktım artık uzatma, yaslan bana ağla *** Kal yanımda böyle sonbahar gelince Soysuzlar içinde kalma yalnızlığım Bak yenildik işte Zamanı gelince kalkarız belki de Dayan yalnızlığım *** Uzun yola gitmeden İki koltuk ayırttım Seninkisi cam kenarı Sormana lüzum var mı? *** Farkı yok ki geçmişten İlk kez görmüş değilsin Hiç kuraya girmeden Hep kısa çöpü çekmişsin