Mecnunum Leylamı gördüm Bir kerece baktı geçti Ne sordum nede söyledi Kaşlarını yıktı geçti *** Soramadım bir çift sözü Ay mıydı gün müydü yüzü Sandım ki zühre yıldızı Şavkı beni yaktı geçti *** Ateşinden duramadım Ben bu sırra eremedim Seher vakti göremedim Yıldız gibi aktı geçti *** Bilmem hangi burç yıldızı Bu dertler yareler bizi Gamze okun bazı bazı Yar sineme çaktı geçti *** İzzet-i der ne hikmet iş Uyur iken gördüm bir düş Zülüflerin kemend etmiş Yar boynuma taktı geçti

Sevilirken bilmedin mi? Ben söylerken gülmedin mi? Falımızda hasret var Ayrılık var, demedim mi? *** Anlamazdın, anlamazdın Kadere de inanmazdın Hani sen acı veren Kalpsizlerden, olamazdın *** Dilerim ki mutlu ol sevgilim Ben olmasam bile, hayat gülsün sana Günahım boynunda Ağlayan bir çift göz, bıraktın arkanda *** Kalbim bomboş kaldı sanma Acılar geçer zamanla Aşka tövbe demem ben Görürsün sevince yeniden *** Anlamazdın, anlamazdın Kadere de inanmazdın Hani sen acı veren Kalpsizlerden, olamazdın *** Dilerim ki mutlu ol sevgilim Ben olmasam bile, hayat gülsün sana Günahım boynunda Ağlayan bir çift göz, bıraktın arkanda

Sana bu karanlık bu gürültü içinde Ellerimi uzatıyorum Sen bu karanlık bu gürültü içinde Görmüyorsun *** Bütün köşeleri tutmuşlar Ortada meydanlar, gözler içinde Sana anlatamıyorum bütün bu köşeler Bu karanlık, bu ıslak, bu gürültü *** Tutsana ellerimi Ellerimi görmüyor musun? Tutsana ellerimi Ellerimi görmüyor musun? *** Sana bu karanlık bu gürültü içinde Ellerimi uzatıyorum Sen bu karanlık bu gürültü içinde Görmüyorsun *** Bütün köşeleri tutmuşlar Ortada meydanlar, gözler içinde Sana anlatamıyorum bütün bu köşeler Bu karanlık, bu ıslak, bu gürültü *** Tutsana ellerimi Ellerimi görmüyor musun? Tutsana ellerimi Ellerimi görmüyor musun?

C'est un beau roman, c'est une belle histoire C'est une romance d'aujourd'hui Il rentrait chez lui, là-haut vers le brouillard Elle descendait dans le Midi, le Midi Ils se sont trouvés au bord du chemin Sur l'autoroute des vacances C'était sans doute un jour de chance Ils avaient le ciel à portée de main Un cadeau de la providence Alors pourquoi penser au lendemain? *** Ils se sont cachés dans un grand champ de blé Se laissant porter par les courants Se sont racontés leurs vies qui commençaient Ils n'étaient encore que des enfants, des enfants Qui s'étaient trouvés au bord du chemin Sur l'autoroute des vacances C'était sans doute un jour de chance Qui cueillirent le ciel au creux de leurs mains Comme on cueille la providence Refusant de penser au lendemain *** C'est un beau roman, c'est une belle histoire C'est une romance d'aujourd'hui Il rentrait chez lui, là-haut vers le brouillard Elle descendait dans le midi, le midi Ils se sont quittés au bord du matin Sur l'autoroute des vacances C'était fini le jour de chance Ils reprirent alors chacun leur chemin Saluèrent la providence en se faisant un signe de la main *** Il rentra chez lui, là-haut vers le brouillard Elle est descendue là-bas dans le Midi C'est un beau roman, c'est une belle histoire C'est une romance d'aujourd'hui