Ne yeni güne uyanmak ne de hayat endişesi Daha da kötüsü var su bile sensiz içilmiyor Nefes alışlarım gündelik telaşlarım Sohbeti hoş arkadaşlarım sensiz çekilmiyor *** Ne kadar hoştuk Aydınlık bazen loştuk Kaçan hiç bir şey yoktu Neden bu kadar koştuk *** Söz bir daha kırmam seni Üzerine titrerim ilk günkü gibi Anladım ne çok sevmişim seni Orta yolu buluruz gel yeter ki