İki kapılı handa, gündüz gece yürüyen bir yolcu… Âşık Veysel… Türküleriyle gönlümüze yaşama sevincini de hüznü de iyimserliği de nakşetti. Besteleri kadar hayatı da efsaneleşti: İlk evliliği gibi. Rivayete göre ilk eşinin kendisini terk edeceğini anlamış, sıkıntı çekmesin diye ayakkabısının içine bir tomar para bırakmıştı. Peki, bu doğru muydu?