Çocuktum her şeyi anladığımı sanıyordum Sonra büyüdüm Bombaların ve bankaların dağlardan ve ırmaklardan Fazla olduğunu gördüm Bahçıvanlar generallerden Menekşeler mermilerden daha azdı Yenilmişti dünya *** Duanın özgürleştiren rüzgarı çekilmişti yüzlerden İnsanlar doğa değil yönetmelik kokuyordu Nükleer artıklar ve çok uluslu yalanlarla Kirlenmişti yüzümüz *** Teknolojinin o yok edici O gri gölgesi düşmüştü yüzlere Yenilmişti yüzümüz Ve görüntü aynıydı bütün aynalarda *** Her şey çok açıktı Herkes kimsesiz Herkes bir şeyin yoksuluydu Hepimiz aynı anda yenilmiştik Ve şarkılarımız kederliydi *** Yanlış bir zamanda mı yaşıyordum Çekip gitse miyidim Ne yanlış bir zamanda yaşıyordum Ne de çekip gidecek bir yer vardı Her yer aynıydı kaldım Sürekli çağıran ve ayırım yapmayan toprak Nasıl olsa beni de çağıracaktı *** Masal dünyanın bittiği yerde başlar Biliyorum eski zamanlarda değiliz artık Ve masallar böyle anlatılmaz Biliyorum ben hiç masal yazmazdım Dünya sisteminin hepimize anlattığı masal Kötü olmasa bu kadar *** Biliyorum bir karınca türküsünden Daha hafif olacak sesim Biliyorum insanların birbirine olan Yabancılığı büyüyecek dünya küçüldükçe Biliyorum telefonlar oldukça İnsanlar birbirini görmeyecek Biliyorum birbirimizi hiç görmeden öleceğiz *** Her şey için tek şey diliyorum Allah’ın gülleri yakamızı bırakmasın