Ayşegül’e… Çok uzun zaman önce Burada güzel bir kız yaşarmış Annesinin güzeli...Arkasından kimler ağlarmış Gözlerine bakınca her mevsim ilkbahar tadında Mutluluk mavi bir kuş… Uçup gitti terk etti bizi *** Bomboş bomboş odalar… Kabuk bağlamış yaralar... Ruhuma ebedi yağmurlar yağar *** Bir gül açtı kalbimin tam üstünde Lütfen ölmesine izin verme Ben, sevgili, sönmek üzere olan bir mum misali Beklerim son nefesini *** Kelebekler kalbimi iyileştirmeye götürdüler Çok kısaymış ömürleri... Bir daha hiç geri dönmediler.