Neler yaşadım şu kısa hayatımda Sen benim tek hatıramsın... Hiçbir zaman doymadım sana, doyamam... Bin yıl daha yaşasam da, Günlerden sen, aylardan sen Yıllar zaten sensin *** Nasıl ayrılacağız biz seninle Ömrüm bin yıl olsa da doyamam sana Ellerin ellerimde olsun daima Beni sen uğurla son yolculuğuma *** En kırmızısından bir karanfil olsun Aç perdeleri kalbim ışıkla dolsun Gözlerim gözlerinin içinde kalsın lütfen *** Söyle karanlığa, söyle şarkımızı. Ben hiç kıyamam gözyaşlarına. Melekler ağlar mı hiç bebeğim? *** Söyle karanlığa, söyle şarkımızı. Ben hiç kıyamam gözyaşlarına. Melekler ağlar mı hiç bebeğim? *** Yasla başını, yasla göğsüme lütfen, lütfen. Yolumuz ayrılmadan, günlerimiz dolmadan Kader bizi ayırmadan sarıl biriciğim *** Öyle hüzünlü bakma kar tanesi. Bu defa götüremem yanımda seni. Aklım sende kalır sakın ağlama. İyi geceler der gibi uğurla beni *** En kırmızısından bir karanfil olsun Aç perdeleri kalbim ışıkla dolsun Gözlerim gözlerinin içinde kalsın lütfen *** Söyle karanlığa, söyle şarkımızı. Ben hiç kıyamam gözyaşlarına. Melekler ağlar mı hiç bebeğim? *** Söyle karanlığa, söyle şarkımızı. Ben hiç kıyamam gözyaşlarına. Melekler ağlar mı hiç bebeğim?

Kalbimi kopardılar Kim bilir kaç kez Hiç hakkım yok şikayete Bile bile lades Belki de acısından beslendim aşkın Yoksa bir gün bitmez miydi Bu edepsiz heves *** Sıra senin hadi üz beni Yaza koyar mı güz beni Geceleri gündüzleri Aşk aşk diye çekmedim mi *** Şimdi bana bir hicazkar Ya bir körpe yar ya yine efkar Giden gitti yan ateş böceği Şarkını söyle sazını çal *** İnsan kaç kere tutar Yandıkça ateşi Git gide fark etmiyor Yaranın üçü beşi Ne tövbe bilir gönül ne biter öfkesi Uçar uçar düşer kalbe Bir kuş sürüsü *** Sıra senin hadi üz beni Yaza koyar mı güz beni Geceleri gündüzleri Aşk aşk diye çekmedim mi *** Şimdi bana bir hicazkar Ya bir körpe yar ya yine efkar Giden gitti yan ateş böceği Şarkını söyle sazını çal

Gün yine doğar, güz benim adım Ben daha doğmadan Ben daha doğmadan Acıya tanığım Bir göz damlası düşer boynuma Annemin eli olur Dokunur şevkatle koynuma *** Denizin ortasında kalmış gibiyim Sonra dalga dalga Karaya vurmuş gibiyim *** Ne kadar kalkabilir insan altından? Hangi gün katıksız bir sevince doğar? Tanığım ümide de daha doğmadan En umulmadık anda Elinden tutar