Kahvenin önünden Şöyle salınıp geçerken Hayat dururdu sanki Zamana değmeden *** Bulaşır neşesi Konuşup söylerken Dağılırdı gam keder İnsanın kalbinden *** Mahallenin sevgilisi Kadeh gibi çınlar sesi Yaz kış açık penceresi Ah Sebahat Abla *** Patiskadan perdeleri Rüzgar taşır etekleri Saksıları çiçekleri Ah kokuyor hala Ah kokuyor hala *** Camlarına vururken Batan güneşin rengi Radyoda ince saz Söyler kalptekini *** Ne ruhun esrarı Ne aşkın kudreti Herkes öder gün gelir Payına düşeni *** Mahallenin afilisi Siyah meşinden ceketi Yara gibi gülümserdi Ah Eşref Abi *** Rakıyı susuz içerdi Sebahat Abla'yı sevdi Ortalığı duman etti Ah Eşref Abi Ah Eşref Abi *** İkisi de sahipsizdi Kimse bilmez neden bitti Kavuşmadan kaderleri Bu şarkı bitti Ah bu şarkı bitti