Taş basın yerime dedi gönlüne gönlüne Taş basın yerime dedi gönlüne gönlüne *** Emri olur başım gözüm üstüne Üstüne üstüne aman aman üstüne Emri olur başım gözüm üstüne Üstüne üstüne aman aman üstüne *** Bakmasın demiş bir daha yüzüme yüzüme Bakmasın demiş bir daha yüzüme yüzüme *** Emri olur inansın bu sözüme Sözüme sözüme aman aman sözüme Emri olur inansın bu sözüme Sözüme sözüme aman aman sözume *** Almasın demiş adımı diline diline Almasın demiş adımı diline diline *** Vay ben ölem atın toprak üstüme Üstüme üstüme aman aman üstüme Vay ben ölem atın toprak üstüme Üstüme üstüme aman aman üstüme *** Vay ben ölem atın toprak üstüme Üstüme üstüme aman aman üstüme

o ne önde, ne arkada sırada, sırada, sıramızdaydı... *** ve yanındakinin kanlı başı omuzuna düşünce ona sıra gelince sayısını saydı.... *** söz istemez yaşlı göz istemez çelenk melenk lazım değil susun susun susun...susun sıra neferi uyusun....

Yağmurun şiddeti getirir beni Toprağın kokusu götürür beni Namlular götürür Namlular götürür Namlular götürür Roza... Namlular götürür Namlular götürür Namlular götürür Roza... Kendi ellerimle gömdüm seni İnanmayan ellerimle seni ağlarcasına *** Kana bulanmış ekmek kırıntılarıydı Sol kaburgandaydı namert şarapnel parçaları Bedenin ağlıyordu gözlerinde Roza Bedenin ağlıyordu Oysa sen sabrını düşlerinle kazımıştın dağlara Burada geceler çok soğuk Öfkeli kan rüzgarları titretiyor tenimi Bitmez tükenmez bir uçurum hasreti Kendi ellerimle gömdüm seni Roza İnanmayan ellerimle ağlarcasına *** Sen bir bahar çağrısı Birgün de dört mevsim Doruklarında dağların Sonsuz bir mevzi Namluda bir kurşun Yürekte bir öfke Ah Roza... *** Yağmurun şiddeti getirir beni Toprağın kokusu götürür beni Namlular götürür Namlular götürür Namlular götürür Roza... Namlular götürür Namlular götürür Namlular götürür Roza...