Şenlik dağıldı, bir acı yel kaldı bahçede yalnız O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız Gitti dostlar şölen bitti, ne eski heyecan ne hız Yalnız kederli yalnızlığımız da sıralı sırasız *** O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız *** Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı Güneşten ışık yontarlardı, sert adamlardı Hoyrattı gülüşleri, aydınlığı çalkalardı Gittiler akşam olmadan, ortalık karardı *** O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız *** Bitmez sazların özlemi daha sonra, daha sonra Sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara Simsiyah bir teselli olur belki kalanlara Geceler uzar, hazırlık sonbahara *** O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız *** O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız