Gel, bir parçam ol kanımdan canımdan Gel, bir parça al ekmeğimden, suyumdan Ben zaten düşmüşüm, kaldırımlar yatağım olmuş, Gel, bi’ de sen vur; hadi gel, bi’ de sen vur! Ben zaten düşmüşüm, içim dışım korku dolmuş, Gel, bi’ de sen vur, hadi gel! * Nasıl olsa alıştım ben bu sert rüzgârlara, Bu sert iklimli ıssız hayata… Delgeç gibi deleceksin sen de ruhumu, Biliyorum, durma; gel, bi’ de sen vur! (Hadi gel,) bi’ de sen vur! Gel, bi’ de sen vur! (Hadi gel,) bi’ de sen vur!