Bilgi sahibi olmadan, Fikirlerle dolmuşuz Bir yerlerde bir çift elin tuttuğu Silahta kurşun olmuşuz * Kalem sahibi olmadan Kılıçlar kuşanmışız Yaşayıp yaşatmak dururken Hem ölmüş hem katil olmuşuz * Gözlerimiz var ama Görmek istemedikçe Yüreklerimiz var ama Hissetmedikçe * Hiç ıslanmadan yüzmek Ne kadar mümkünse Hiç yanmadan ateşle Ne kadar oynanabilirse * lçinde yaşamak varken Teğet geçmek dünyaya lşte bana öyle geliyor çünkü zaman geçip gidiyor * Avuçlarında hissetmek varken Birinin ellerini Sıkıca tutup sevmekten Güvenmekten korkar olmuşuz * Kapıları kapatmak yetmemiş Kepenkler indirmişiz Bir küçük asma kilitle lnsanı insan şerrinden sakınmışız * Gözlerimiz var ama Görmek istemedikçe Yüreklerimiz var ama hissetmedikçe * Hiç ıslanmadan yüzmek Ne kadar mümkünse Hiç yanmadan ateşle Ne kadar oynanabilirse * lçinde yaşamak varken Teğet geçmek dünyaya lşte bana öyle geliyor Çünkü zaman geçip gidiyor * Zamanımız var ama Korkmayı sürdürdükçe Ruhumuz var teslim etmeden önce * Hiç ıslanmadan yüzmek Ne kadar mümkünse Hiç yanmadan ateşle Ne kadar oynanabilirse * lçinde yaşamak varken Teğet geçmek dünyaya lşte bana öyle geliyor Çünkü zaman geçip gidiyor

Bir oyun oynayalım mı Herkes açsın kalbini Oyun oynayalım mı *** Bir oyun oynayalım mı Herkes söylesin adını Oyun oynayalım mı *** Her kalp bir büyük dünya Ve bir kalp kırıldığında Hayata dair ne varsa Üzerinde o dünyanın başlar yok olmaya *** Bir kalp kırıldığında Denizler kurur toprak küser Denge kalmaz o dünyada Her kalp kırıldığında Bir yerlerde yolculuk başlar Mavi renkten siyahlığa Her bir kalp kırıldığında *** Bir oyun oynayalım mı Çocuklar gibi beraber Oyun oynayalım mı *** Bir oyun oynayalım mı Kırmayalım birbirimizi Oyun oynayalım mı *** Her kalp ayrı bir dünya Ve bir parça kristal aynı zamanda Bir de bilemeyerek değil ama bilerek kırılmışsa Artık acı da duymaz başlar yok olmaya *** Bir kalp kırıldığında Denizler kurur toprak küser Denge kalmaz o dünyada Her kalp kırıldığında Yolculuk başlar mavi renkten siyahlığa karanlığa Her bir kalp kırıldığında… *** Bir kalp kırıldığında Denizler kurur toprak küser Denge kalmaz o dünyada Her kalp kırıldığında Yolculuk başlar mavi renkten siyahlığa karanlığa *** Bir kalp kırıldığında Denizler kurur toprak küser Denge kalmaz o dünyada Her kalp kırıldığında Yolculuk başlar mavi renkten siyahlığa karanlığa Her bir kalp kırıldığında…

Bu kalabalığın içinde Yapayalnız hissetmektense Dünyanın bir ucunda Tek başımayım *** Kir göstermeyen renkleriniz Sizin olsun korkmaktansa Bulanıklığın tam içinde Bir başımayım *** Benim belki de Gizli bir bildiğim var Elbette ağlarım Benim can kırıklarım var Senin gördüğün Yanağımdan süzülenler Asıl içimde İçinde yüzdüğüm bir deniz var *** Bu kalabalığın içinde Yapayalnız hissetmektense Dünyanın bir ucunda Tek başımayım *** Benim belki de Gizli bir bildiğim var Elbette ağlarım Benim can kırıklarım var Senin gördüğün Yanağımdan süzülenler Asıl içimde İçinde yüzdüğüm bir deniz var *** Benim belki de Gizli bir bildiğim var Elbette ağlarım Benim can kırıklarım var Senin gördüğün Yanağımdan süzülenler Asıl içimde İçinde yüzdüğüm bir deniz var *** Benim belki de Gizli bir bildiğim var Elbette ağlarım Benim can kırıklarım var Senin gördüğün Yanağımdan süzülenler Asıl içimde İçinde yüzdüğüm bir deniz var

Seni ararken kendimi kaybetmekten yoruldum Bulduğumu zannettiğimde kendimden ayrı düştüm *** Bu garip bir veda olacak çünkü aslında hep içimdesin Ne kadar uzağa gitsem de gittiğim her yerde benimlesin *** Söylenecek söz yok, gidiyorum ben Hoşçakal, hoşçakal, hoşçakal, hoşçakal *** Ben bir kısrak gibi gelmişim dünyaya Şahlanıp gitmek içimde var Hoşçakal *** Biraz su biraz yeşillik her yer benim evimdir Taşırım dünyayı sırtımda her dil benim dilimdir *** Ama söylenecek söz yok gidiyorum ben Hoşçakal, hoşçakal, hoşçakal, hoşçakal *** Ben bir kısrak gibi gelmişim dünyaya Şahlanıp gitmek içimde var Hoşçakal *** Hoşçakal, hoşçakal, hoşçakal, hoşçakal *** Ben bir kısrak gibi gelmişim dünyaya Şahlanıp gitmek içimde var Hoşçakal

Önümde ağır bir kapı Ardında okyanus var Ben zaten suda doğmuşum, Kapıyı açmam gerek İşte o an biri geliyor Tutuyor kulağımdan Gözü anahtar deliğinde “Bak,” diyor “sadece buradan” “Bırak,” diyorum “o küçücük resmi” Yetmez bize bu küçük esinti Nerede törpülendin böyle? “Olmaz” diyor, tutup ayak bileğimi Şimdi önümde ağır bir kapı Ardında okyanus var Bir de bileğimden biri çekiyor Benimse kapıyı açmam gerek “Bak,” diyorum “koca dünyaya” Buradan derhal çıkmak gerek! Bari çekme bileğimden Benim her şeyi görüp öğrenmem gerek! Bir ileri bir geri, her adım bu kapının ardı demek Sonunda boğulmak olsa da benim o sularda yüzmem gerek Anahtar deliğinden görünen bu küçücük manzara Sana yetiyorsa yetsin, benim o sularda yüzmem gerek Yüzmem gerek! Şimdi önümde ağır bir kapı, Ardında okyanus var Bir de bileğimden biri çekiyor Benimse kapıyı açmam gerek “Bırak,” diyorum “o küçücük resmi” Yetmez bize bu küçük esinti Nerede törpülendin böyle? “Olmaz” diyor, tutup ayak bileğimi Bir ileri bir geri, her adım bu kapının ardı demek Sonunda boğulmak olsa da benim o sularda yüzmem gerek Anahtar deliğinden görünen bu küçük manzara Yetiyorsa yetsin, benim o sularda yüzmem gerek

Gel, bir parçam ol kanımdan canımdan Gel, bir parça al ekmeğimden, suyumdan Ben zaten düşmüşüm, kaldırımlar yatağım olmuş, Gel, bi’ de sen vur; hadi gel, bi’ de sen vur! Ben zaten düşmüşüm, içim dışım korku dolmuş, Gel, bi’ de sen vur, hadi gel! * Nasıl olsa alıştım ben bu sert rüzgârlara, Bu sert iklimli ıssız hayata… Delgeç gibi deleceksin sen de ruhumu, Biliyorum, durma; gel, bi’ de sen vur! (Hadi gel,) bi’ de sen vur! Gel, bi’ de sen vur! (Hadi gel,) bi’ de sen vur!

Bugün kendimi kuru yapraklarla kaplı Çıkmaz bir sokağa benzetiyorum Sadece o sokakta yaşayanlar Üzerimden gelip geçiyor Bugün kendimi odalarından çoğu boş Bazen dolan bir otel gibi hissediyorum İçimden ne hayatlar, ne hikâyeler, ne aşklar Geçip gidiyor Ben böyle değildim Ne zaman kayboldum Rüzgârla dans ederdim Ne zaman savruldum Bir ses duydum Geçmiş zamandan Bir ses duydum Küçük bir kızdan Bir bilet istiyorum Sadece gidiş olsun Çocukluğun saflığına Gidip orada yaşamam gerek Bilet istiyorum Tek kişilik olsun Yarına çıkabilmem için Heyecanı hatırlamam gerek Bugün kendimi parktaki bir bank gibi Sessiz ve sabit hissediyorum Geceleri üzerimde şehrin ışıkları Yatıp uyuyor Bugün kendimi tonlarca yük taşıyan Gemilerin denizi gibi hissediyorum Kaldırma kuvvetim var Ama şehrin atıkları içime akıyor

Ben bir mülteciyim Kendi yüreğimden başka Sığınacak yerim yok yurdum yok Ben bir mülteciyim Yüreğime sığındım Burda savaş çıksa bile Ölen yok Tüm hayallerin sonsuzluğa ve sona erebildiği yerdeyim Tüm niyetlerin bedenleri varmışçasına Görülebildiği bir yerdeyim Ben bir mülteciyim Yüreğimde yaşıyorum Esir değil kul hiç değil Kendimde yaşıyorum Ben bir mülteciyim Burda aslında sınır yok Kazanmak kaybetmek yok Bu yüzden daha büyük güç yok Artık eminim Herşey içimde filizlenip, İstersem büyüyor bakmazsam çürüyor Aşil topuğum aşktı Başka yüreklerde mutlu olmadım, yaşayamadım Oysa içimde ne ok var ne de atan Ne yön ne arka ön İster yaşa ister sön Ben bir mülteciyim Yüreğimde yaşıyorum Esir değil kul hiç değil Kendimde yaşıyorum Ben bir mülteciyim Burda aslında sınır yok Kazanmak kaybetmek yok Bu güçten daha büyük güç yok Ben bir mülteciyim Kendi yüreğimden başka Sığınacak yerim yok yurdum yok Tüm kitapların arasında kurutulup saklanan Anılarla dolu bir yerdeyim Tüm sözcüklerin cümlelerden kurtulmuş gibi İncitmeden özgür kalabildiği yerdeyim Ben bir mülteciyim Yüreğimde yaşıyorum Esir değil kul hiç değil Kendimde yaşıyorum Ben bir mülteciyim Burda aslında sınır yok Kazanmak kaybetmek yok Bu yüzden daha büyük güç yok

Suyun derinliği aynıydı Ama senin beline benimse omuzlarıma geliyordu Bütün yapraklar sararıp düşecekti Ama ilk ben düştüm kalanlar arkamdan korkuyla baktı * Bütün aşklar çok büyük olacaktı Ama en büyük bizimkisi diyecektik Her bir insan eşsiz olacaktı Ama hep kendimizi en değerli zannedecektik * Çamur mu sürmek istiyorsun başkasının duygularına Önce senin ellerin kirlenecek Suyla mı gidiyorsun bir başkasının yanan yüreğine O yürekte hep yerin olacak * Sana bilmediğin bir şey söyleyemem Ben de hiçbir şey bilmiyorum Ne kadar iyilik varsa hepimiz için Hepsini dileyip gerisine direniyorum * Çok sonraları fark edecektik İyilik temizlik bile göreceli olacaktı O kadar hızlı kirlenecektik ki Masumiyet fotoğraflarda eskiyip solacaktı * Korkuyor musun senden farklı olan her şeyden Korktuğun şey kendi içinde büyüyecek Ortak mı oluyorsun bir başkasının yalnızlığına Yüreğin yalnızlık nedir bilmeyecek * Sana bilmediğin bir şey söyleyemem Ben de hiçbir şey bilmiyorum Ne kadar iyilik varsa hepimiz için Hepsini dileyip gerisine direniyorum.

Benim çakıl taşlarım var irili ufaklı Kaybolduğumda yere yayıp yol yaptığım Çakıl taşlarım var her yerden topladığım Boşluğa düştüğümde oyunlar yaratıp oynadığım * Benim bir sözlüğüm var unutulmuş bir dil Oysa ki içinde her şeyin anlamı gizli Benim bir gözlüğüm var sol camı kırıldı Taktığım zamanlarda içini gösteren adeta * Sen hiç ‘hiç’ oldun mu, birden duruldun mu? Bulanıkmış berrakmış her suyu içtin mi? Altında ağ olmadan yerden yükseldin mi? Tam zevkine varmışken birden yere düştün mü sen? Düştün mü sen? * Benim hiç boyanmamış dört duvarım var Çatlaklarından sızıp içinden geçtiğim Benim hiç yıkılmamış duvarlarım var Dikkatle baktığımda ardını gördüğüm adeta * Sen hiç ‘hiç’ oldun mu birden duruldun mu? Bulanıkmış berrakmış her suyu içtin mi? Altında ağ olmadan yerden yükseldin mi? Tam zevkine varmışken birden yere düştün mü sen? Düştün mü sen? * Benim bir hikayem var sonunu yazmadığım Benim bir sevgilim var henüz tanışmadığım Benim umudum var benim umudum Benim umudum var benim umudum * Sen hiç ‘hiç’ oldun mu birden duruldun mu? Bulanıkmış berrakmış her suyu içtin mi? Altında ağ olmadan yerden yükseldin mi? Tam zevkine varmışken birden yere düştün mü sen? * Sen hiç ‘hiç’ oldun mu birden duruldun mu? Bulanıkmış berrakmış her suyu içtin mi? Altında ağ olmadan yerden yükseldin mi? Tam zevkine varmışken birden yere düştün mü sen? Düştün mü sen?