Gel asırlardan uzan da tut ellerimi sımsıcak Yoksa bendeki çocuk da böyle çaresiz kalacak Öfke ile beslenen çocuklar yalnızdırlar Ve ümitleri çiçeklerden, acıları tarihlerden *** Senin gibi benim gibi onlar da hep insandılar Ve sevgiye inandılar ve saygıya inandılar Senin gibi benim gibi *** Onlar biraz terk edilmiş biraz küskün çocuktular Sanki biraz incitilmiş Sanki yetersiz sevilmiş Sanki utandılar kavgadan ve sustular *** Öp incilenen göz yaşları kurusun inançlarında Sene bin dokuz yüz kırk beş onlar da hep insandılar Ve sevgiye inandılar ve saygıya inandılar Senin gibi benim gibi...