Ah gözlerin! Ah gözlerin beni benden alan Sislerin ardından, buğulu bakan *** Ah sözlerin! O sözlerin beni benden çalan Bir nehir misali, kalbime akan *** Asla, asla vazgeçemem senden, asla Olamam ben sensiz, Yapamam sevgisiz Asla, asla vazgeçemem senden, asla Olamam ben sensiz, Yapamam kimsesiz *** Ah saçların! Ah saçların alev alev yakan Rüzgarla savrulup bin ışık saçan

Bugün düşünemeyeceğin kadar başım belada Köşe başları tutulmuş üstelik yağmur yağmada İler tutar yanı yok, iler tutar yanı yok Fişlenmişim, adım eşgalim bilinmekte Üstelik göğsümde, yani tam şuramda Kirli sakalıyla bir eşkıya gezinmekte Başım belada Adamın biri vurulmuş sokakta Cebinde adresim bulunmuş Başım belada Tabancamı unutmuşum helada Nerden baksan tutarsızlık, nerden baksan tutarsızlık Nerden baksan ahmakça Başım belada Üzerime kan sıçramış doğarken Uykularım yarıda kalmış Başım belada Senelerce kuralsız yaşamışım Nere gitsem çaresi yok, nere gitsem çaresi yok Nere gitsem çaresi yok yanmışım Sevdim inanamayacağın kadar seni esmer kız Kirpiklerimde çırpınan şu tuzlu gözyaşımda İhanetin adı yok, ihanetin adı yok Neylersin ki, çember daralmakta Şimdilik, hoşçakal, yaban çiçeğim Yasal mermisiyle, bir komiser yaklaşmakta Başım belada Adamın biri vurulmuş sokakta Cebinde adresim bulunmuş Başım belada Tabancamı unutmuşum helada Nerden baksan tutarsızlık, nerden baksan tutarsızlık Nerden baksan ahmakça Başım belada Üzerime kan sıçramış doğarken Uykularım yarıda kalmış Başım belada Senelerce kuralsız yaşamışım Nere gitsem çaresi yok, nere gitsem çaresi yok Nere gitsem çaresi yok yanmışım Başım belada

Tezgahtar bir kızdı o permalı saçlarıyla Herkese gülümserdi süzgün bakışlarıyla Anasının elinden kaçırıp birkaç kuruş Konserlere giderdi çılgın gözyaşlarıyla Kırmızı hırkasıyla resimler çektirirdi Keşfedilmek için hep Beyoğlu'nda gezerdi Her akşam o şarkıcı duvardaki posterden Uzanıp rüya gibi dudağından öperdi Ah Nebahat, Nebahat bir gün görmedi rahat Düşünür bulamazdı kimdeydi bu kabahat Ah Nebahat, Nebahat bir gün görmedi rahat Düşünür bulamazdı kimdeydi bu kabahat Tezgahtar bir kızdı o, evi Sağmalcılar'da Altı kardeş, bir ana, bir de kötürüm baba İçki kumar peşinde boş vermiş bir abisi Devlete karşı gelmiş bir ablası mapusta Kırmızı hırkasıyla ah seneler eskitti Sonunda rüyasını sandığına kitledi Mahalleden biriyle heveslendi sevmeye Hayırsız çıktı oğlan zengin bir dula gitti Ah Nebahat, Nebahat ona gülmedi hayat Sonunda anladı ki kendindeydi kabahat Ah Nebahat, Nebahat ona gülmedi hayat Sonunda anladı ki kendindeydi kabahat

Sen benim hiçbir şeyimsin Yazdıklarımdan çok daha az Sen benim hiçbir şeyimsin Yazdıklarımdan çok daha az *** Hiç kimse misin, bilmem ki nesin Lüzumundan fazla beyaz Hiç kimse misin, bilmem ki nesin Lüzumundan fazla beyaz *** Hiç kimse misin, bilmem ki nesin Lüzumundan fazla beyaz Hiç kimse misin, bilmem ki nesin Lüzumundan fazla beyaz *** Sen benim hiçbir şeyimsin Varlığın anlaşılmaz Sen benim hiçbir şeyimsin Yokluğum anlaşılmaz Sen benim hiçbir şeyimsin Varlığın anlaşılmaz *** Sen benim hiçbir şeyimsin Yabancı bir şarkı gibi yarım Sen benim hiçbir şeyimsin Yabancı bir şarkı gibi yarım *** Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak Hiç kimse misin, ki nesin Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak Hiç kimse misin, ki nesin *** Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak Hiç kimse misin, ki nesin Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak Hiç kimse misin, ki nesin *** Sen benim hiçbir şeyimsin, hiçbir şeyimsin Uykumun arasında Çocukluk sesimsin Sen benim hiçbir şeyimsin, hiçbir şeyimsin *** Galiba eski liman üzerindesin Nasıl karanlığıma bir yıldız olmak Dudaklarınla cama çizdiğin En fazla sonbahar otellerinde Üniversiteli bir kız uykusu bulmak Yalnızlığı öldüresiye çirkin Sabaha karşı öldüresiye korkak Kulağı çabucak telefon zillerinde Sen benim hiçbir şeyimsin Hiçbir sevişmek yaşamışlığım Henüz boş bir roman sahifesinde Hiç kimse misin, bilmem ki nesin Ne çok çığlıkların silemediği Zaten yok bir tren penceresinde Hiç kimse misin, bilmem ki nesin Uykumun arasında çağırdığım Çocukluk sesimle ağlayarak Sen benim hiçbir şeyimsin

Vur sırtına, vur sırtına Dostun olam vur sırtına Madem ki ben kaldıramam Derdimi al vur sırtına Madem ki ben kaldıramam Derdimi al vur sırtına Duman kalır, duman kalır Ocak tüter duman kalır Duman kalır, duman kalır Ocak tüter duman kalır Ben yanarım hiç tükenmem Ben yanarım hiç tükenmem Benden sonra duman kalır Ben yanarım hiç tükenmem Ben yanarım hiç tükenmem Benden sonra duman kalır Kalan kalır, kalan kalır Giden gider kalan kalır Ben giderim geri gelmem Benden sonra kalan kalır Ah ne fayda, ah ne fayda Kefen beyaz ha ne fayda Bir hayına yaş dökersin Kadrin bilmez ah ne fayda Bir hayına yaş dökersin Kadrin bilmez ah ne fayda Meydan kalır, meydan kalır Yiğit ölmez meydan kalır Meydan kalır, meydan kalır Yiğit ölmez meydan kalır Yere vurma, hatırımı Yere vurma, hatırımı Sana kahpe meydan kalır Yere vurma, hatırımı Yere vurma, hatırımı Sana kahpe, meydan kalır Kalan kalır, kalan kalır Giden gider kalan kalır Ben giderim geri gelmem Benden sonra kalan kalır Ben giderim geri gelmem Benden sonra kalan kalır

Suphi Suphi bir acayip adam Suphi Suphi benim canım ciğerim Kimse bilmez nereli olduğunu Suphi Suphi bir acayip adam Suphi Suphi susar akşam oldumu Bir cebinde daskapital Bir cebinde daskapital Bir cebinde kenevir tohumu Suphi Suphi bir acayip adam Suphi Suphi benim canım ciğerim Fırtınadan arta kalmış bir teknede tevekkül içinde Görkemli sakalı ve iğreti parkasıyla gizlediği macerasıyla Bir acayip adam yaşardı Akşamları susardı ben konuşsam kızardı bir eski zamandı Hazirandı Çocuktum evden kaçmıştım gelip ona sığınmıştım Küçücük bir koydu sığdı burayı keşfeden belki oydu Uzaktan kasabanın ışıkları yanardı içim anneyle dolardı ağlardım Suphi şöyle bir gözatardı Gizli bir cigara sarardı ağlardı Sonra barışırdık ben flüt çalardım cigara sönerdi ağlardık Nerden geldiğini bilmezdim kimsesizdi belki kimliksizdi Onun macerası onu ilgilendirirdi kimseye ilişmezdi Birşeylere küfrederdi hep tedirgin bir balık gibi uyurdu Bazen kaybolurdu arardım yağmurun altında dururdu Bir kalın kitabı vardı cebinde dururdu hergün okurdu Ben bişey anlamazdım kapağını seyreder duymazdım Sakallı bir resimdi kimdi ne kadar mütebessimdi Sordum birgün Suphi'ye söylediklerini niye anlamıyorum diye "Bildiklerini dedi yüzleştir hayatla ve sınamaktan korkma doğruyla yanlışı o zaman ayırabilirsin ve onu anlayabilirsin" Sonra gülerdi günlerim yüzlerce ayrıntıyı merak etmekle geçerdi Sonra yine akşam olurdu Suphi susardı ben konuşsam kızardı Tekneye martılar konardı yüreğim Suphiye yanardı ağlardım Suphi denize tükürürdü gökyüzünü tarardı ağlardı Sonra barışırdık ben flüt çalardım ağlardık Bir sürgün kasabasıydı bir eski zamandı Hazirandı Çocuktum evden kaçmıştım gelip ona sığınmıştım Birgün aksilik oldu annem beni buldu Suphi kaçıp kayboldu Kasaba çalkalandı olay oldu ben sustum kanım dondu Polisler onu bulduğunda tekti Felaketti herkes meydanda birikti Karakoldan içeri girerken sanki mağrur bir tüfekti Ansızın bana dönüp baktı Anladın mı dedi anladım dedim anladım Ve o günden sonra hiçbir zaman hiçbir yerde hiç ağlamadım

Piposu ağız kenarında Bodrum'un entel barında Herkesi yargılamaktan Kimse kalmamış yanında Herkesi yargılamaktan Kimse kalmamış yanında Sakalları şarap tasında Dikilmiş barın ortasında Tanınsın diye bekliyor Sanırsın dev aynasında Tanınsın diye bekliyor Sanırsın dev aynasında Behey sanat hırsızı Behey üretme kabızı Birazcık efendi ol Bırak elinden şu sazı Bir eli televizyonda Öteki eli basında Bir şeylerin tadı kalmış Dişlerinin arasında Bir şeylerin tadı kalmış Dişlerinin arasında Başkalarına hümanist Karısına karşı dayı Nasıl beceriyor bilmem İkisi birden olmayı Nasıl beceriyor bilmem İkisi birden olmayı Behey sanat hırsızı Behey üretme kabızı Birazcık efendi ol Bırak elinden şu sazı Konuşurken solcusun Yaşarken karambolcusun Oportinizme bulaşmış Tipik bir orta yolcusun Oportinizme bulaşmış Tipik bir orta yolcusun Bir Allahçı bir kulcusun Bir davulcu bir pulcusun Ne kadar inkar etsen de Hem jigolo hem dulcusun Ne kadar inkar etsen de Hem jigolo hem dulcusun O yandasın bu yandasın Hovardasın hep bardasın Artık rol yapmayı bırak Sen bir entel magandasın Artık rol yapmayı bırak Sen bir entel magandasın Behey sanat hırsızı Behey üretme kabızı Birazcık efendi ol Zehir etme şu yazı

Şimdi saat sensizliğin ertesi Yıldız dolmuş gökyüzü ay aydın Şimdi saat sensizliğin ertesi Yıldız dolmuş gökyüzü ay aydın *** Avutulmuş çocuklar çoktan sustu Avutulmuş çocuklar çoktan sustu Bir ben kaldım, bir ben kaldım Tenhasında gecenin avutulmamış ben Bir ben kaldım, bir ben kaldım Tenhasında gecenin avutulmamış ben *** Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim ki bu yaşlar Utangaç boynunun kolyesi olsun Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim ki bu yaşlar Utangaç boynunun kolyesi olsun *** Bu da benim sana, bu da benim sana Ayrılırken hediyem olsun Bu da benim sana, bu da benim sana Ayrılırken hediyem olsun *** Soytarılık etmeden güldürebilmek seni Ekmek çalmadan doyurabilmek Ve haksızlık etmeden doğan güneşe Bütün aydınlıkları içine süzebilmek gibi Mülteci isteklerim oldu ara sıra, biliyorsun Şimdi iyi niyetlerimi Bir bir yargılayıp asıyorum Bu son olsun, bu son olsun *** Bu da benim sana, bu da benim sana Ayrılırken hediyem olsun Bu da benim sana, bu da benim sana Ayrılırken hediyem olsun *** Şimdi saat yokluğunun belası Sensiz gelen sabaha günaydın Şimdi saat yokluğunun belası Sensiz gelen sabaha günaydın *** İşi gücü olanlar, çoktan gitti İşi gücü olanlar, çoktan gitti Bir ben kaldım, bir ben kaldım Voltasında gecenin hiç uyumamış ben Bir ben kaldım, bir ben kaldım Voltasında gecenin hiç uyumamış ben *** Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim ki bu yaşlar Utangac boynunun kolyesi olsun Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim ki bu yaşlar Utangac boynunun kolyesi olsun *** Bu da benim sana, bu da benim sana Ayrılırken hediyem olsun Bu da benim sana, bu da benim sana Ayrılırken hediyem olsun *** Kafamı duvara vurmadan tanıyabilmek seni Beyninin içindekileri anlayabilmek Ve yitirmeden yüzündeki anlık tebessümü Bütün saatleri öylece dondurabilmek için Çıldırasıya paraladım kendimi Lanet olsun Artık sigarayı üç pakete çıkardım günde Olsun yuzum olsun ne olacaksa olsun *** Bu da benim sana, bu da benim sana Ayrılırken hediyem olsun Bu da benim sana, bu da benim sana Ayrılırken hediyem olsun *** Bu da benim sana, bu da benim sana Ayrılırken hediyem olsun Bu da benim sana, bu da benim sana Ayrılırken hediyem olsun

Yangın gecesini giyinmiştim Ateş İstanbul'a bulaşmıştı Yalnızdım zehirdim zehirliydim Bütün köprülerim atılmıştı Gemimi ellerimle batırmıştım İstanbul nefes nefes yanıyordu Sen tutuşmuştun yanıyordun Çığlıkların kulağımdan gitmeyecek Saçların tutuşmuştu yanıyordu Ateş dudaklarına bulaşmıştı Kimsecik yangını görmüyordu Bir damlacık su vermiyordu Sen bir cehennemdin yanıyordun İstanbul bir cehennemdi yanıyordu Ben eski cehennemdim yanıyordum Şiirlerim haykırmaya başlamıştı Duman beni boğmazsa kör etmezse Gözlerim kör olmazsa ölmezsem Seni görsem suçlu gözlerini görsem Yangın gecesinde kaybolduğunu Başıma taş yağmasa düşmese Gemiler ateş almasa gitmese İstanbul yanmasa sen yanmasan Ben kendi kendimi yakacaktım

Bizi güllerin iklimi tüketti Toprağı yaran filize vurulduk O vahşi beyaz at alıp başını gitti Bir yaz yağmuru gibi unutulduk Sığ yanlarımız oldu arasıra El yordamıyla dalarken hayata Bir parça telaş bir parça ümittik Hiç yetişemedik o vahşi ata O vahşi atla beraber Ah şu içimizdekiler Sanki sökülürcesine Gitti gider, gitti gider Bize bir günün çelişkisi yetti Dudağı yoran bir söze kırıldık O vahşi beyaz at tutuştu yelesinden Kaldığı yerden başlanır mi artık Hiç ayrılmayız derken bir ucundan Aşktı o yitirdiğimiz inan aşktı Ben sana kıydım sen bana gücendin Ve durduramadık o vahşi atı O vahşi atın ardından Ah şu aramızdakiler Hiç yaşanmamışçasına Uçtu gider, uçtu gider

Güller solmadan önce gel Gecenin yarısında gel Gizli gizli gel, sessiz gel Ay pencereden aşmadan Karanlık yoldan şaşmadan Yavaş yürü, koşmadan gel Kimselere sataşmadan ekiplere dalaşmadan Belaya bulaşmadan gel Bak, ben gelmeden önce gel Ben sana gel demeden gel İşte şimdi gel, hadi gel Uykulara karışmadan yastığımız buruşmadan Rakımız mayışmadan gel Gün sabaha kavuşmadan ayaklarım dolaşmadan Arzular savuşmadan gel Ay pencereden aşmadan Karanlık yoldan şaşmadan Yavaş yürü, koşmadan gel Kimselere sataşmadan ekiplerle dalaşmadan Belaya bulaşmadan gel Ateş sönmeden önce gel sabahın serininde gel Islak ıslak gel, titre, gel Ay pencereden aşmadan Karanlık yoldan şaşmadan Yavaş yürü, koşmadan gel Kimselere sataşmadan ekiplerle dalaşmadan Belaya bulaşmadan gel Şarkım bitmeden önce gel Söyleyince gel, çabuk gel Hadi hadi gel şimdi, gel Uykulara karışmadan yastığımız buruşmadan Rakımız mayışmadan gel Gün sabaha kavuşmadan ayaklarım dolaşmadan Arzular savuşmadan gel Ay pencereden aşmadan Karanlık yoldan şaşmadan Yavaş yürü, koşmadan gel Ay pencereden aşmadan Karanlık yoldan şaşmadan Yavaş yürü, koşmadan gel Kimselere sataşmadan ekiplerle dalaşmadan Belaya bulaşmadan gel

Ard arda bilmem kaç zemheri geçti Ard arda bilmem kaç zemheri geçti Kurt uyur kuş uyur zindan uyurdu Kurt uyur kuş uyur zindan uyurdu Dışarıda gürül gürül akan bir dünya Dışarıda gürül gürül akan bir dünya Bir ben uyumadım kaç bahar leylim Bir ben uyumadım kaç bahar leylim Hasretinden prangalar eskittim Hasretinden prangalar eskittim Karanlık gecelerde kendimden geçtim Karanlık gecelerde kendimden geçtim Saçlarına kan gülleri takayım Saçlarına kan gülleri takayım Bir o yandan bir bu yandan elma yanaktan Bir o yandan bir bu yandan elma yanaktan Açar kan kırmızı yedi verenler Açar kan kırmızı yedi verenler Kar yağıyor kar yağıyor kar yağıyor bir yandan Kar yağıyor kar yağıyor kar yağıyor bir yandan Savrulur Karaca Dağı savrulur Zozan Savrulur Karaca Dağı savrulur Zozan Bak bıyığım buz tuttu üşüyorum ben Bak bıyığım buz tuttu üşüyorum ben Zemheri de uzadıkça uzadı Zemheri de uzadıkça uzadı Seni baharmışsın gibi düşünüyorum Seni baharmışsın gibi düşünüyorum Seni baharmışsın gibi düşünüyorum Seni Diyar seni Diyar seni Diyarbekir gibi düşünüyorum

Yangınlar, kahpe fakları Korku cığlıkları Ve irin selleri, aç yırtıcılar Suyu zehir bıçaklar ortasındasın Bir cana, bir başa kalmışsın vay, vay Pusatsız, duldasız, üryan Bir cana, bir de başa Seher vakti leylim, leylim Cellat nişangahlar aynasındasın Oy sevmişem ben seni Üsküdar'dan bu yana lo kimin yurdu? He canım Çiçek dağı kıtlık kıran Gül açmaz, çağla dökmez Vurur anının çatına, vurur çakmaktaşı kayalarıyla küfrünü medetsiz Munzur Şahmurat suyu kan akar Ve ben şairim Namus işçisiyim yani Yürek işçisi Korkusuz, pazarlıksız Kül elenmemiş Ne salkım bir bakış resmin çekeyim Ne kınsız bir rüzgâr mısra dökeyim Oy, sevmişem ben seni Ve sen daha demincek Yıllar da geçse demincek Bıcaklanmış dal gibi ayrı düştüğüm Ömrümüm sebebi ustam, sevgilim Yaran derine gitmiş Fitil tutmaz bilirim Ama hesap dağlarladır Umut dağlarla Düşün uzay cağında bir ayağımız Ham carık, kıl çorapta olsa da biri Düşün olasılık, atom fiziği Ve bizi biz eden amansız sevda Atıp bir kıyıya iki zamanı Yarının çocukları, gülleri için Herbirinin ayva tüyü için çilleri için Koymuş postasını Görmüş restini He canım Sen getir üstünü Oy Havar Muhammed, İsa aşkına Yattığım ranza aşkına Deeey dağları un eder ferhadın gürzü Benim de boş yanım hançer yalımı Ve zulamda kan ter içinde asi He desem koparacak dizginlerini Yediveren gül kardeşi bir arzu Oy sevmişem ben seni