Şu dağılgan yüreğimi, şu köpüklere imrenen Yüreğimi bir gün yollara atarsam Bir gün nehir yataklarına dolarsam korkarım Suyumun çoğu senden yana akacak * Dünyanın ölümünü gördüm, suyun, toprağın En yakın dostlarımın birer birer Vakitsiz açan çiçeklerin Vakitli doğan çocukların ölümünü gördüm Ama kimse inandıramaz beni Öldüğüne sevgilerin * Sanki bir kız hep yürürdü yollarda Evimin önünde ayağını silerdi paspasa Kapımı açardı gümüş bir anahtarla Sanki hep gelirdi Sevişirdik bazen * Benimse ellerim titrerdi alnının aklığından Saçlarına doğru titrerdi Şimdi kağıtların üstünde gidip gelen ellerim Titremez artık, yolunu bilir şimdi