Kahveciler Kahve Koyar Fincana Dudakları Benzer Leyl-i Mercana Vay Sürmelim Vay Vay Sürmeli Vay Vay Vay Var Sürmelim Vay * Azrail Gel Sen De Kıyma Bu Cana Kıyan Ellerine Kurban Olduğum Sürmelim Vay Vay Sürmeli Vay Vay Vay Var Sürmelim Vay * Of Of Of Kaşlar Kara Gözler Ela Kirpikleri Sürmelim Vay Vay Vay Sürmelim Vay Seni Alıp Bu Diyardan Gitmeli Vay Vay Var Sürmelim Vay * Odalar Yaptırdım Gelip Geçmeye Çeşmeler Yaptırdım Suyun İçmeye Vay Sürmelim Vay Vay Sürmeli Vay Vay Vay Var Sürmelim Vay

Gül yüzlülerin şevkine gel nüş edelim mey İşret edelim yar ile şimdi demidir hey Bu kavlı sürahi eğilip sagara söyler, ne der *** Adilleredir, natenedir natenedir ney Dümdekaladır, natenedir natenedir hey *** Mecliste çalındı yine tambur ile ney Ol aşık-ı bi-çarelerin gönlünü eyler Daire semai tutarak ney neye söyler, ne der *** Adilleredir, natenedir natenedir ney Dümderaladır, natenedir natenedir hey...

Gözlerim gözlerine hayrandır Bu gönül aşkın ile nalândır Yoluna cânım ise kurbandır Emelimdir seni görmek seni sevmek emelim .

Bir kendi gibi zalimi sevmiş, yanıyormuş Bir kendi gibi zalimi sevmiş, yanıyormuş Duydum ki beni, şimdi vefasız anıyormuş Duydum ki beni, şimdi vefasız anıyormuş Kalbim gibi feryad ediyor, sızlanıyormuş Kalbim gibi feryad ediyor, sızlanıyormuş Duydum ki beni, şimdi vefasız anıyormuş Duydum ki beni, şimdi vefasız anıyormuş

Nazlandı bülbül güller sarardı Zâr ü perîşân titreşti kalpler Öttükçe bülbül gözler karardı Her nağmesinde âteş mi vardı Titrek figanlar canlar yakardı

Gezdim yürüdüm dün gece hicrânımı yendim Tâ fecre kadar balkonun altında ki bendim Bir gün yaşamam ben seni görmezsem efendim Tâ fecre kadar balkonun altında ki bendim

Son aşkımı canlandıran En tatlı emelsin *** Bir handeisevda gibi Bin zevke bedelsin Bir handeisevda gibi Bin zevke bedelsin *** Ettikçe tebessüm akıyor Nuriletafet Hâlinde de var, başka eda Başka zerafet *** Mecliste de tenhada da Her yerde güzelsin Mecliste de tenhada da Her yerde güzelsin

Bin gül çıkarırdım sana kalbimdeki külden Bir gün beni ansaydın eğer sen de gönülden Bülbül gibi yanmazdı gönül sevdiği gülden Bir gün beni ansaydın eğer sen de gönülden

Dinlendi başım dün gece bir parça dizinde Bir gözleri âhû ki tamam on sekizinde Anmıştı gönül aşkını yıllarca izinde Bir gözleri âhû ki tamam on sekizinde *** Kâm almak için gençliğimin sevgi çağından Yüz sürdüm o gün yerlere, öptüm ayağından Aşkın bütün iksirini içtim dudağından Bir gözleri âhû ki tamam on sekizinde

Neş’em emelim rûh-i hazînim zedelendi Bîçâre dilin sabr ile ârâmı tükendi Benden bu kadar sîneni kıskanma nedendi Bîçâre dilin sabr ile ârâmı tükendi

Sorulmasın bana ye’sim garîk-i hicrânım O hüsnü gördüğüm ândan beri perişânım Bu derd-i sûziş-i firkâtle zâr-û nâlânım O hüsnü gördüğüm ândan beri perişânım

Hastayım, yalnızım, seni yanımda; Sanıp da bahtiyâr ölmek isterim. Mahmûr-u hülyânım, câm-ı leb'inden; Kanıp da bahtiyâr ölmek isterim. *** Bir olmaz emelin koştum peşinden, Vuruldum hüsnünün şen güneşine, Güzel gözlerinin aşk ateşine, Yanıp da bahtiyâr ölmek isterim. *** Tâliin kahrı var her hevesimde, Boğulmuş figânlar titrer sesimde, O güzel ismini son nefesimde; Anıp da bahtiyâr ölmek isterim.

Sineisuzanıma Ahım yeter Ahım yeter *** Pek perişan oldum, Allah Allah'ım, yeter Allah'ım, yeter *** Yeisime feryadı Cangâhım yeter Cangâhım yeter *** Pek perişan oldum, Allah Allah'ım, yeter Allah'ım, yeter

Hüsnüne etvâr-ı nâzın şan senin Bende tâkat kalmadı ferman senin İhtiyârım gitti elden can senin Bende tâkat kalmadı ferman senin

Bir gonca gülün revnâkı parlar deheninde Bir kırmızılık dalgalanır gül bedeninde Güller mi açılmış acaba penbe teninde Bir kırmızılık dalgalanır gül bedeninde

Çeşmânı o mehveşin elâdır Pek bakma elâ değil belâdır Âlem bu belâya mübtelâdır Pek bakma elâ değil belâdır *** Ben vecdime ibtilâ demişsem Çeşmânı için elâ demişsem En sonra dönüp belâ demişsem Yok şüphe ki ettiğim hatâdır

Neler çektim neler cânân elinden Tebâh oldum yeter hicrân elinden Nihâyetsiz melâl-i hicre düştüm Figân eyler gönül her ân elinden

Günler geçiyor gönlümün ezvakı tükendi Sustum da hazin rûhumun feryâdı tükendi Bilmem ki gönül sen ne idin sende ne vardı Ömrüm bitiyor aşkımın ilhâmı tükendi

Seni arzû eder bu dîdelerim Görebilmek demâdem işvegerim Yok tahammül devâm-ı firkatine Gece gündüz gamınla âh ederim

Neden Bir Çift Gözün Derd’ile Çeşmim Girye-bar Oldu Zamanlar Geçti Va’dinden Uzun Bir İntizar Oldu Yanan Ruhun Pamuk Eller İçinde Bi-Karar Oldu Heva-yı Vuslat-ı Canan Ne Esmez Ruzigar Oldu Hedermiş Ömr-ü Fers-u Dem Nihayet Aşikar Oldu

Bu Zevk-u Safa Sahn-ı Çemenzare De Kalmaz Güller Dökülür Bülbül Ölür Hare De Kalmaz Bu Naz-u Eda Şuh-i Sitemkare De Kalmaz Sabr’eyle Gönül Vuslatı Ağyare De Kalmaz Güller Dökülür Bülbül Ölür Hare De Kalmaz

Yok mu cânâ âşıka hiç şefkatin Vad-i vuslattı Hisarda sohbetin Şimdi bilmem kim harım-i ülfetin Yâdigârındır gönülde hasretin

Varsın gönül aşkınla harab olsun efendim Cânânıma nezreylemişim canımı kendim Derman aradım derdime hicrânı beğendim Yansın gönül aşkınla harab olsun efendim

Zaman olur ki ânın hacle-i visâlinde Bir inzivâ ve o cânânı bîvefâ bulurum Zaman olur ki gözümden kaçan hayâlinde Hayât-ı ruhuma müşfik bir aşinâ bulurum

O güzel gözlerle bakmasını bil, Sâde kendin yanma, yakmasını bil. Sevdâ pınarından gelen bir su ol, Gönülden gönüle akmasını bil

Siyâh ebrûlerin durûben çatma Gamzen oklarını âşıka atma Sana gönül verdim beni ağlatma Benim gözüm nûru gönlüm sürûru *** Öğüttür verdiğim tut benim sözüm Severim demeye tutmadı yüzüm Âh efendim benim âh iki gözüm Benim gözüm nûru gönlüm sürûru *** Yemeden içmeden küllî beriyim Senden ayrılalı cansız diriyim Sînem üstünde bir kuru deriyim Benim gözüm nûru gönlüm sürûru

Bu imtidâd-ı cevre ki bahtın şitâbı var Mihnet-medâr olan feleğe intisâbı var Eyler nesîm-i lûtfu bize gird-bâd-ı gam Bu rûzigâr-ı bî-mededin inkîlâbı var