Dokunsalar ağlayacaksın Ama hiç dokunmuyorlar Biçare bakan gözlerin bırak kanasın Gücüne gitsin şarkılar *** Anason kokarken sofralar Yaşlandırıyor seni aynalar Her geçen yıl birer birer masadan eksiliyor dostlar *** Aklın ilk göz ağrısında Hatırlıyor mu seni hala Dikiş tutmayan bu büyük yara Bazı geceler kanıyor hala *** Anason kokarken sofralar Yaşlandırıyor seni aynalar Her geçen yıl birer birer masadan eksiliyor dostlar

Karanlık olsa da yalnızlık Biz böyle yaratıldık Alışıyor gözler karanlığa Görüyor ışık olmasa da *** 24 ayar yalnızlık, bozdurmaya kıyamadık Uykuda sarıldık yastıklara, konuştuk hep duvarlara 24 saat yalnızlık, kaybetmeye doyamadık Uykuda sarıldık yastıklara, konuştuk hep duvarlara *** Karanlık olsa da yalnızlık, Biz böyle aldatıldık Tıkanıyor sözler boğazında Acıyor acıtıyor konuştukça *** 24 ayar yalnızlık, bozdurmaya kıyamadık Uykuda sarıldık yastıklara, konuştuk hep duvarlara 24 saat yalnızlık, kaybetmeye doyamadık Uykuda sarıldık yastıklara, konuştuk hep duvarlara *** Hayat akar, ıslatır sizi, ben kupkuru kalacağım, Neresinden bakarsan bak bardağın boş tarafıyım.

Öyle dudak büküp hor gözle bakma Bırak küçük dağlar yerinde dursun Çoktan unuturdum ben seni, çoktan Ah bu şarkıların gözü kör olsun Güzelsen güzelsin, yok mu benzerin? *** Goncadır ilk hali bütün güllerin Aklımda kalmazdı yüzün, ellerin Ah bu şarkıların gözü kör olsun *** Sonunda tuz bastım gönül yarama Nice dağlar koydun, nice, arama Seni terk edip de gitmek var ama Ah bu şarkıların gözü kör olsun

Gelmiyorsa artık yardıma bir zamanlar omuzlar Soğumuyorsa kalbine akan kaynar sular Tanıyamıyorsa artık gözlerin aynadaki şu sessiz ve yorgun adamı Kurumuyorsa yanağından akan tuzlu sular *** Nefes alamıyorsan, açıklayamıyorsan, tutunamıyor kanatlanamıyorsan Ve artık başaramıyorsan... Olsun olsun varsın şimdi uyu biraz uyu Kurşuna dizilmiş yalnızlığın yanına uzan ve biraz uyu Olsun olsun varsın şimdi uyu biraz uyu Kurşuna dizilmiş yalnızlığın yanına uzan ve biraz uyu *** Durduramıyorsan artık adımlarını hep aynı ıslak kaldırımlarda Sayamıyorsa parmakların geçen yılları Unutuyorsa artık ellerin eskiden tuttuğu elleri Kayboluyorsa aklından tek tek isimleri *** Nefes alamıyorsan, açıklayamıyorsan, tutunamıyor kanatlanamıyorsan Ve artık başaramıyorsan... Olsun olsun varsın şimdi uyu biraz uyu Kurşuna dizilmiş yalnızlığın yanına uzan ve biraz uyu Olsun olsun varsın şimdi uyu biraz uyu Kurşuna dizilmiş yalnızlığın yanına uzan ve biraz uyu *** (Cem Adrian) Olsun olsun varsın şimdi uyu biraz uyu Kurşuna dizilmiş yalnızlığın yanına uzan ve biraz uyu Olsun olsun varsın şimdi uyu biraz uyu Kurşuna dizilmiş yalnızlığın yanına uzan ve biraz uyu *** Sadece çocukken uyanıksındır bunu bil Herşeyin farkındasındır her sese dönüp bakarsın Büyümek, uyumak ve unutmak gibidir Ve büyüklerin dediği gibi; Uyuman gerekir büyümen için Sağır ediyorsa sessizlik ve kör ediyorsa aydınlık Sadece sana görünen ve kimseyi inandıramadığın bir hayalet gibi Yanıbaşında otuyorsa yalnızlık bu gece Hep aynı saatte kapını çalan bir düşman gibi bekliyorsa seni Ve canına kast edecek bir kılıç gibi sallanıyorsa tepende Unutabilmek için hepsini Biraz uyu...

Sen bir hançer değilsin, söyle neden kan damlıyor dokunduklarından? Bir yanardağ değilsin, neden yanıp kül oluyor yaşadığın şehirler? Bir çınar değilsin, hüzün dökülüyor yapraklarından Bir kale değilsin ama Kuşatmışlar her yanını, sen onlar gibi değilsin Vazgeçtiysen yaşamaktan, zaten ölümsüz değilsin Kuşatmışlar her yanını, sen onlar gibi değilsin Vazgeçtiysen yaşamaktan, zaten ölümsüz değilsin Sen bir tutsak değilsin, neden çıkamıyorsun söyle evinden? Korkak değilsin, neden kapatamıyorsun ışıkları uyurken? Bir kale değilsin ama Kuşatmışlar her yanını, sen onlar gibi değilsin Vazgeçtiysen yaşamaktan, zaten ölümsüz değilsin Kuşatmışlar her yanını, sen onlar gibi değilsin Vazgeçtiysen yaşamaktan, zaten ölümsüz değilsin Taşlamışlar limanlarını, zaten yanaşacak değilsin Açılacaksın denizlere, bu yara almış gemiyle Kuşatmışlar her yanını, sen onlar gibi değilsin Vazgeçtiysen yaşamaktan, zaten ölümsüz değilsin Kuşatmışlar her yanını, sen onlar gibi değilsin Vazgeçtiysen yaşamaktan, zaten ölümsüz değilsin

Vazgeç artık, bırak çırpınmayı Çoktan kurudu birlikte terlenen yatak Geçti artık, bırak kıvranmayı Atmıyor nabzın, yetmiyor uyku hapların Bitti artık, bırak sızlanmayı Cansız kollarınla sarıl yalnızlığına Açılıp giden gözlerinle bakarken ona hala Düşük yapmışsa ümitlerin Ölmüşse son bebek Beşikte salladığın yalnızlık büyüyecek Ağlarsın sayıklarsın Ama kim yetişecek Cehennemi görmen için Ölmen gerekmeyecek Kes kanatamazsın Beni acıtamazsın Yalnızlıktan nasır tuttum ben Vur yıkamazsın Gel korkutamazsın Yalnızlığı siper aldım yıkamazsın Kes kanatamazsın Beni acıtamazsın Vur yıkamazsın Gel korkutamazsın Kes kanatamazsın Beni acıtamazsın Vur yıkamazsın Gel korkutamazsın Düşük yapmışsa ümitlerin Ölmüşse son bebek Bu beşikte salladığın yalnızlık büyüyecek Ağlarsın sayıklarsın Ama kim yetişecek Cehennemi görmen için Ölmen gerekmeyecek

İçinde yer etmiş belli Sırtımdan giren kurşunların Ölmek zamanı şimdi Elinde kalan son teselli Birer birer harcanan umutların Durdur zamanı şimdi Geriye sar her şeyi Hadi vur, parçalansın Göğsünün kafesine Dört duvar yankılansın Kalbinin tok sesine Hadi vur, parçalansın Göğsünün kafesine Dört duvar yankılansın Kalbinin tok sesine Acıların gözünden belli İçine doğru akan yaşların İtiraf zamanı şimdi Yerleri dolmuyor belli Kalbimden koparttığın parçaların Söndür yangını şimdi Küllerinden yarat kendini Hadi vur, parçalansın Göğsünün kafesine Dört duvar yankılansın Kalbinin tok sesine Hadi vur, parçalansın Göğsünün kafesine Dört duvar yankılansın Kalbinin tok sesine Hadi vur, parçalansın Göğsünün kafesine Dört duvar yankılansın Kalbinin tok sesine Hadi vur, parçalansın Göğsünün kafesine Dört duvar yankılansın Kalbinin tok sesine

Gün yeni doğarken odanın balkonuna Sabahın ilk kahvesi doluyor yanaklarına Birkaç saat daha var seslerin çoğalmasına Bakir telaşlar için insanların uyanmasına Her Ankara sabahı gibi belki biraz üşüyorsun Ama olsun, eskiden beri üşümeyi seviyorsun Çöpleri karıştıran sokak köpekleri gibi Kurcalıyorsun fark etmeden geçmişteki günleri Çocukluğun sessizce tırmanıyor kucağına Şöyle bir gülümsüyor kıvırcık saçlarıyla Babanı andırıyor sanki bu sessiz duruşuyla Ve ne kadar eksildiğini hatırlatıyor sana Ne kadar güzelmişsin Hayat henüz çırılçıplak Hiçbir şey el değmemiş Günler birer salıncak Seni unutmuyor Büyüdüğün sokaklar Dokunuyor Ankara Gözyaşına rüzgârıyla Ne kadar güzelmişsin Hayat henüz çırılçıplak Hiçbir şey el değmemiş Günler birer salıncak Seni unutmuyor Büyüdüğün sokaklar Dokunuyor Ankara Gözyaşına rüzgârıyla

İnce yaşlar dolduruyor yüzündeki çukurları Ellerin neden titriyor, tutamıyor sigaranı Parmakla gösteriyor uzaktan seni insanlar Ne kadar yakındılar ama artık senden korkuyorlar Bir ışık yok biliyorsun tünelin öbür ucunda Derler ki kiraz yetişmezmiş zakkum ağacında Sen ki pek inatçıydın, yenik düşmezdin asla Ezber bozuldu artık, her şey paramparça İşte bu yüzden bu gece beyaz bayrak elinde Uzansın parmakların, ulaşsın onun yüzüne Hadi teslim ol bile bile Seni seviyorum de, sen inanmıyorsan bile İnansın o yine de Bu yüzden bu gece beyaz bayrak elinde Uzansın parmakların, ulaşsın onun yüzüne Hadi teslim ol (teslim o) bile bile Seni seviyorum de, sen inanmıyorsan bile İnansın o yine de Bir ışık yok biliyorsun tünelin öbür ucunda Derler ki kiraz yetişmezmiş zakkum ağacında Sen ki pek inatçıydın, yenik düşmezdin asla Ezber bozuldu artık, her şey paramparça İşte bu yüzden bu gece beyaz bayrak elinde Uzansın parmakların, ulaşsın onun yüzüne Hadi teslim ol bile bile Seni seviyorum de, sen inanmıyorsan bile İnansın o yine de Bu yüzden bu gece beyaz bayrak elinde Uzansın parmakların, ulaşsın onun yüzüne Hadi teslim ol (teslim ol) bile bile Seni seviyorum de, sen inanmıyorsan bile İnansın o yine de

Kulağımda gecenin alışıldık sesleri Ayyaş küfürleri, polis sirenleri Sarhoş gezen gözü yaşlı serserileri Dudaktan öpüşmeyen fahişeleri *** Uzak mısın, yakın mısın Acaba uyanık mısın Bu korkunç yalnızlıktan Beni bir sen kurtarırsın *** Uzak mısın, yakın mısın Acaba uyanık mısın Gece vardiyasında Bana katılmaz mısın *** Yıkasa bir yağmur tüm şehri bu gece Sokaklar boyu beni sürüklese Parçalasın beni sokak köpekleri Çöp arabaları toplasın beni *** Uzak mısın, yakın mısın Acaba uyanık mısın Bu korkunç yalnızlıktan Beni bir sen kurtarırsın *** Uzak mısın, yakın mısın Acaba uyanık mısın Gece vardiyasında Bana katılmaz mısın

Bir yüzük olacaktı parmağında Onlarca yıl onlarca yıl geçti oysa Bir tebessüm kaldı İkimizin de dudaklarında Saçlarımıza beyaz düşmemişken Farklı hayatlar seçmemişken Durdurmadık, durduramadık zamanı Kendisi bile bilmiyor ama Hatırlatsın diye seni bana Gözleri pek andırmasa da, İsmini verdim küçük kızıma Kendisi bile bilmiyor ama Hatırlatsın diye seni bana Gözleri pek andırmasa da, İsmini verdim küçük kızıma Bir yüzük olacaktı parmağında Onlarca yıl onlarca yıl geçti oysa Geçmiş günleri hatırlayınca Keşkeler keşkeler kalıyor bana Saçlarımıza beyaz düşmemişken Farklı hayatlar seçmemişken Durdurmadık, durduramadık zamanı Kendisi bile bilmiyor ama Hatırlatsın diye seni bana Gözleri pek andırmasa da, İsmini verdim küçük kızıma Kendisi bile bilmiyor ama Hatırlatsın diye seni bana Gözleri pek andırmasa da, İsmini verdim küçük kızıma Kendisi bile bilmiyor ama Hatırlatsın diye seni bana Gözleri pek andırmasa da, İsmini verdim küçük kızıma Kendisi bile bilmiyor ama Hatırlatsın diye seni bana Gözleri pek andırmasa da, İsmini verdim küçük kızıma

Bağışlanmayı bekleyen, masum günahlarım Vazgeçmiyor benden kovduğum şeytanlarım Dolaştırmıyor kanımı bu yorgun damarlarım Koruyamıyor beni artık dalgakıranlarım Durun lütfen müsait bir yerde öleceğim Hayat memnun etmedi, iade edeceğim Durun lütfen müsait bir yerde öleceğim Dünya dönecek gene, ben görmeyeceğim Bir mücevher kutusu içinde anılarım Yeşile hiç dönmeyen, kırmızı ışıklarım Durun lütfen müsait bir yerde öleceğim Hayat memnun etmedi, iade edeceğim Durun lütfen müsait bir yerde öleceğim Dünya dönecek gene, ben görmeyeceğim

Kırılıp dökülen bir ömür yaşadığın Parçaları ayrı şehirlerde Bir şarapneldi, patladı yalnızlığın Sadece kendin vardın menzilde *** Pudra şekeriyken, o silik mutluluğun Günden güne eridi gitti ellerinden Bir yorgan gibi üşüdükçe sokulduğun Kaskatı kesilmiş bomboş geçmişte. *** Kaşıdıkça büyüyen bir kabuk taşıdığın, Yarısı apayrı bedenlerde Kartondan yapma bir kayıktı mutluluğun Karda yamuldu delik yelkeniyle *** Bitsin istiyorsun artık bedeli önemsiz Çünkü yorgunsun artık kalıverdin kimsesiz Nefes almak zor artık, bitsin eziyetsin Susmak istiyorsun artık, kelimeler gereksiz *** Susma ne olur susma, Çünkü muhtaçsın haykırmaya, Korkma, korkma Sıran gelecekti korktukça unutma