Kalbim alışmaz, tenim karışmaz kimselere, İçim hiç yatışmaz insanın insana ettiğine. *** Ama olanlar, bir de yalanlar, Senden kalanlar, canımı yakanlar, Ortak kararlar, diye alınanlar, Yanına kalmaz, bunlar zor zamanlar. *** Neyse, her neyse, Zordur aşk üç kişilikse Neyse, ama nedense, Aklım kaldı bak, her yerinde, *** Neyse, her neyse, Ölmez aşk yüzünden kimse, Neyse, ama gücenme, Ahım kaldı ah, her yerinde. *** Ve sen hiç rahat uyuma, Bir de sen, ona da dokunma, Ama sen, kimseye alışma, Ve sen, ona da yakışma. *** Senin attığın, benim taptığım, Her yalan cümle, bir yanlış adım, Vuruldu durdu, hassas tarafım, Yanına kalmaz, buda son zararım. *** Neyse, her neyse, Zordur aşk üç kişilikse Neyse, ama nedense, Aklım kaldı bak, her yerinde, ** Neyse, her neyse, Ölmez aşk yüzünden kimse, Neyse, ama gücenme, Ahım kaldı ah, her yerinde. *** Ve sen hiç rahat uyuma, Bir de sen, ona da dokunma, Ama sen, kimseye alışma, Ve sen, ona da yakışma. *** Kalbim alışmaz, tenim karışmaz kimselere, İçim hiç yatışmaz, insanın insana ettiğine. *** Ve sen hiç rahat uyuma, Bir de sen, ona da dokunma, Ama sen, kimseye alışma, Ve sen, ona da yakışma

Susma bir şey söyle biraz olsun yardım et Gelemiyorum üstesinden ben bu aşkın tek başıma Susma sen sustun ya yalnızlık çöktü üstüme Anladım bu bir rüya, anladım bu son veda Her gece hayalimde çiziyorum resmini, her halini Fikrine sürgün sesine hasret Sabah olup uyanınca silinip de gidiyorsun ya, tek başıma Zaten hiç benim olmadın ki Yine de insan soruyor kendine Bu yazık hikayenin neresindeyim? Yeter ki susma bir şey söyle biraz olsun yardım et Gelemiyorum üstesinden ben bu aşkın tek başıma Susma sen sustun ya yalnızlık çöktü üstüme Anladım bu bir rüya, anladım bu son veda Ne kadar kırılsam da ah etmem hakkım yok buna Hem zaten davetsiz bir misafirdim ben aşkımla Ne bir aptalın gölgesiyim, ne bir sevda kölesi Sadece hesapsız bir gönül bahçesi Yine de insan soruyor kendine Bu yazık hikayenin neresindeyim? Yeter ki susma, susma bir şey söyle biraz olsun yardım et Gelemiyorum üstesinden ben bu aşkın tek başıma Susma sen sustun ya yalnızlık çöktü üstüme Anladım bu bir rüya, anladım bu son veda Susma Susma bir şey söyle biraz olsun yardım et Gelemiyorum üstesinden ben bu aşkın tek başıma Susma sen sustun ya yalnızlık çöktü üstüme Anladım bu bir rüya anladım bu son veda Susma bir şey söyle biraz olsun yardım et Gelemiyorum üstesinden ben bu aşkın tek başıma Susma sen sustun ya yalnızlık çöktü üstüme Anladım bu bir rüya anladım bu son veda Susma

Ne başlayabildik doğru dürüst Ne de bitirebildik Ne vazgeçebildim bilirsin beni Ne de anlatabildim Ah bu aşk iflah etmez beni Onunsa umrumda değil Biliyorum Zaman sen diyorlar çaresi Geç de nasıl geçersen geç bildiğin gibi Ah şu gönlüm hiç kimseyi böyle sevmedi Hiç kimseye böylesine yenilmedi Ne yapsam ne söylesem de değişmedi Ama Al dedim vur demedim ki (nakarat) Ayakta hislerim dilimde düğümler Söz geçmiyor ki kendime Mecalim yok Anlat diyorsun ya bendeki usul kıyameti Hani birisi daha çok sever ya Bizimkisi o misal Meğer o vefasız çoktan gitmiş Gel de anlat kendine Gel de anlat ellere Nakarat Kırılmış gururum Hiç aman vermiyor Ne söylese haklı İşin aslı bende saklı

Sen boşver onları uç gönlünce Onların hiç kanatları olmadı ki Açar mı kanatların bir gün yine? Kelebek kaç gün var geriye Kısacık ömür yeter mi onca hayale? Gücenme dünya hali böyle Sen boşver onları uç gönlünce Onların hiç kanatları olmadı ki Sen boşver onları uç kendin gibi kelebek gibi Onların ruhu böyle rengarenk değil saf ve tertemiz Kelebek kelebek (kelebek) sen uç hep gönlünce Kelebek kelebek (kelebek) sen uç hep gönlünce Sen boşver onları uç gönlünce Onların hiç kanatları olmadı ki Sen boşver onları uç kendin gibi kelebek gibi Onların ruhu böyle rengarenk değil saf ve tertemiz Kelebek kelebek (kelebek) sen uç hep gönlünce Kelebek kelebek (kelebek) sen uç hep Dokunmasınlar kanatlarına dökülür ya pulların Unutma sen kelebeksin ben seni öyle sevdim Bir asi rüzgardım da kıyamadım dokunmaya Sen demiştin ya giderken Ah kelebek, seni hep seveceğim Ahh ahh (kelebek) Sen boşver onları uç gönlünce Onların hiç kanatları olmadı ki Sen boşver onları uç kendin gibi kelebek gibi Onların ruhu böyle rengarenk değil saf ve tertemiz Kelebek kelebek (kelebek) sen uç hep gönlünce Kelebek kelebek (kelebek) sen uç hep gönlünce Kelebek kelebek kelebek

Umudum içimdeki senden daha büyük Senin aşkın yangın yeri Bense küllerimi çoktan savurdum Her aklıma estiğinde, kıvılcımların uçuşurken Senden kalan bu közden alev olup yanılır mı Alev-alev yanarken, mumlar gibi erirken Kül olup da savrulurken duydun mu feryadımı Duman olup da, kapkara uçup giderken sessiz Alevsiz duman olmaz, anladın değil mi Umudum içimdeki anılarımdan daha güçlü Senin askin zindan yeri Bense gönlümü çoktan salıverdım Her aklıma geldiğinde şöyle bir düşünürüm de Gururum içimdeki özleminden daha güçlü Alev-alev yanarken, mumlar gibi erirken Kül olup da savrulurken duydun mu feryadımı Duman olup da kapkara uçup giderken sessiz Alevsiz duman olmaz, anladın değil mi Sen aşkına aşıksın, ben sadece bahane Yalnızlıktan korkup da sana hâlâ aşığım deme Kafesini açıverdım gönül kuşum uçsun diye Bağışladım hayatımı sana teşekkür bile ettim Alev-alev yanarken, mumlar gibi erirken Kül olup da savrulurken duydun mu feryadımı Duman olup da kapkara uçup giderken sessiz Alevsiz duman olmaz, anladın değil mi Alev-alev yanarken, mumlar gibi erirken Kül olup da savrulurken duydun mu feryadımı Duman olup da sen kapkara uçup giderken sessiz Alevsiz duman olmaz, anladın değil mi Için-için yansam da bir daha ben dönmem geri Bu defa çiğnemem kendimi, senden kalan bu mazi ooff Alev-alev yanarken, mumlar gibi erirken Kül olup da savrulurken duydun mu feryadımı Duman olup da kapkara uçup giderken sessiz Alevsiz duman olmaz, anladın değil mi

Cevriye Cabbar hatun kişi İşgüzarlıktır hep işi Cevriye'min hâlleri Ayrı da çalıyor telleri Serinden gel serinden Üzme beni derinden Uma uma muma döndük Costur gönlümü Cevriye'm Maytap olduk mahalleye Mağlup olduk bak yengeme Sazı alanın eline Derdi düşmüş Cevriye'me Cevriye Cabbar, Cevriye Cabbar Herkese sorar yine bana yorar O kül kedisi ben dert delisi Üç asla mahkûm etti de beni Faytonlar çeker gider Bu mevzular uzar gider 'Arkası Yarın' olmuşuz Sanma başlayıp da biter Uzar uzar mevzu uzar Çektiğimi tarih yazar Dokuz, sekiz, yetmiş iki Seni bana vurdum bir etmedi Cevriye'm ah hâllerin Ayrı da çalıyor tellerin Cevriye Cabbar, Cevriye Cabbar Ona buna kanar yine beni yorar Cevriye'min o hâlleri Tekmil tamam her yerleri Suçlu sen güçlü sen Hep mi ben, hiç mi sen? Kızan sen giden sen Bu nasıl iş Cevriye'm? El âlemin başı şişer Derdi gelir bize düşer Uma uma döndük muma Hani bulup yapsak şimdi Cevriye Cabbar, Cevriye Cabbar Herkese sorar yine bana yorar O kül kedisi ben dert delisi Üç asla mahkûm etti de beni Cevriye Cabbar, Cevriye Cabbar Herkese sorar yine bana yorar O kül kedisi ben dert delisi Üç asla mahkûm etti de beni

Zaten kırgınım ne olur bir de sen yorma Biraz halimden anla Gözlerimdalıyor gidiyorsa uzaklara İlişme sükUnuma Bir kara gölge kaçıyor kendinden çığlık çığlığa Bir kara suret sürgün kendine gidemez ne yapsa Ah dilsizimtensizimvarım yoğum şahidim Süpürür yalnızlığımı köşe bucak Issız şehrimde okşar soğuk duvarları Bir kara kuzgun kızgın apollon, yakıştı mı ismine Sen firari dikilip kendine, Varacağın yer değil ki aslından öte Bir kara gölge kaçıyor kendinden çığlık çığlığa Bir kara suret sürgün kendine gidemez ne yapsa Biraz huzur çok mutsuzum, çok mu zor soluksuzum Yalnızlık da bir yerdir gidilmeli arasıra

Bebekler nefessiz, kimler büyür yerine Feryatlar sahipsiz, bak şu insan hâline Kör kuyulara çevirenler dünyayı Yutacaktır sizi de elbet günün birinde Soracaktır hesabı dünya günün birinde Bu dünyayı yaratan bilmen için yaratmış Kötülüğün içinden iyiliği aratmış Sualin mi var, vardır bir bildiği Sormaz mı hesabı elbet gün bittiğinde Etme bulma dünyası sabret günün birinde Sabır ver Allah'ım buna yürek dayanmaz Sabır ver Allah'ım buna yürek dayanmaz El kadar yavrunun bunda günahı ne? Onlarca masumun söyle günahı ne? Ektiğin hep rüzgar biçtiğimiz fırtına Harcadığın onca insan degil ki bozuk para Kör kuyulara çevirdiğin dünyada El kadar yavrunun bunda günahı ne? Onlarca masumun söyle günahı ne? İnilir mi kuyuya düzenbazın ipiyle? Kazacaktır kuyunu inceden senin de Zayıfları uygun görmüş baksana dişine Akıl erdi, sır değil Düzen müzen bahane Ne ondanım ne bundan Arama boş yerlerde Görmek istiyorsan koy elini kalbine Yaşattığın dünyanın dön de bir bak haline Kör kuyular, kör kuyular Kör kuyular Kör kuyular, kör kuyular Kör kuyular Onlarca masumun günahı ne? Ooooh-oooh-oooh-oooh

Korkuna kurban ettiğin bu kaçıncı sen, ya ben? Sendeki şüpheli ben, bendeki sensiz sen, neden? Sözlerinin başıboş kırıyorsun kalbimi Daha mı hak edilmiş sanıyorsun kendini Neden? Korkma, sevmek için burdayım Bilirim, eğilmeyi seven sarmaşıklar gibi, ama kırılmam Düşerim, baharda kuruyan yapraklar gibi, dans ederim Bu zalim belirsizliklerden çok yoruldum Koy sözleri kınına yaralıyorsun bak bizi, neden? Korkma, sevmek için burdayım Sevmek için burdayım sevmek için burdayım Sevmek için burdayım sevmek için burdayım Sözlerinin başıboş kırıyorsun kalbimi Daha mı hak edilmiş sanıyorsun kendini Neden? Korkma, sevmek için burdayım Sevmek için burdayım (neden?) sevmek için burdayım Sevmek için burdayım sevmek için burdayım Bu zalim belirsizliklerden çok yoruldum Koy sözleri kınına yaralıyorsun bak bizi Şüpheler yuvalanmasın soldurma gülüşleri Kazanan yok ki sonunda duy artık bu iç çekişleri Heey sevmek için burdayım... Sevmek için burdayım Sevmek için burdayım...

Olamazsın onlar gibi Yorma artık kendini Sen gül bahçesinde büyüdün Hatırla Onlar gibi değil anlar gibisin Dön bir kendine ve hatırla Olamazsın onlar gibi Yorma artık kendini Sen gül bahçesinde büyüdün Hatırla Onlar gibi değil anlar gibisin Dön bir kendine ve hatırla Biz bu şarkıları ruhumuza yazdık Sakız değil ki çiğneyip tükeresin Biz bu aşkları ömrümüze yazdık Düşürmedik kimselerin diline Hatırla Hatırla Olamazsın onlar gibi Yorma artık kendini Sen gül bahçesinde büyüdün Hatırla Onlar gibi değil anlar gibisin Dön bir kendine ve hatırla Sırf siz mutlu olun hep var olun diye O güller değil miydi her dem vazgeçen Açıp da güller gibi solunca gün gelip de Kokun kalır geriye o misler gibi Hatırla Hatırla Biz bu şarkıları ruhumuza yazdık Sakız değil ki çiğneyip tükeresin Biz bu aşkları ömrümüze yazdık Düşürmedik kimselerin diline Sen gül bahçesinde büyüdün Olamazsın onlar gibi Olamazsın onlar gibi Sen gül bahçesinde büyüdün Olamazsın onlar gibi Olamazsın Sen gül bahçesinde büyüdün hatırla

Boşver beni aldırma Ben söylerim takılma Aşk denilen meydanda Görüşürüz nasılsa Çok gelip geçen gördüm O hayalin peşinde Sabahın köründe Bu meydanda işin ne Öyle bir meydan ki bu cümle alem gelir geçer Kimi ağlar kimi güler, gönül koyup da gidenler Oynamayı bilmezsen yarısında yanar çıkarsın Bak söylemedin deme er meydanı değil ki bu Aşk meydanı hah şunu bilesin Sanma ki pek de masum Öyle büyük konuşma Aşk dediğin o yosma Takar boynuna tasma ha ha kızma Öyle bir meydan ki bu cümle alem gelir geçer Kimi ağlar kimi güler, gönül koyup da gidenler Oynamayı bilmezsen yarısında yanar çıkarsın Bak söylemedin deme er meydanı değil ki bu Aşk meydanı hah şunu bilesin Öyle bir meydan ki bu cümle alem gelir geçer Kimi ağlar kimi güler, gönül koyup da gidenler Oynamayı bilmezsen yarısında yanar çıkarsın Bak söylemedin deme er meydanı değil ki bu Öyle bir meydan ki bu cümle alem gelir geçer Kimi ağlar kimi güler, gönül koyup da gidenler Oynamayı bilmezsen yarısında yanar çıkarsın Bak söylemedin deme er meydanı değil ki bu Aşk meydanı hah şunu bilesin

Sen boşver onları uç gönlünce Onların hiç kanatları olmadı ki Açar mı kanatların bir gün yine? Kelebek kaç gün var geriye Kısacık ömür yeter mi onca hayale? Gücenme dünya hali böyle Sen boşver onları uç gönlünce Onların hiç kanatları olmadı ki Sen boşver onları uç kendin gibi kelebek gibi Onların ruhu böyle rengarenk değil saf ve tertemiz Kelebek kelebek (kelebek) sen uç hep gönlünce Kelebek kelebek (kelebek) sen uç hep gönlünce Sen boşver onları uç gönlünce Onların hiç kanatları olmadı ki Sen boşver onları uç kendin gibi kelebek gibi Onların ruhu böyle rengarenk değil saf ve tertemiz Kelebek kelebek (kelebek) sen uç hep gönlünce Kelebek kelebek (kelebek) sen uç hep Dokunmasınlar kanatlarına dökülür ya pulların Unutma sen kelebeksin ben seni öyle sevdim Bir asi rüzgardım da kıyamadım dokunmaya Sen demiştin ya giderken Ah kelebek, seni hep seveceğim Ahh ahh (kelebek) Sen boşver onları uç gönlünce Onların hiç kanatları olmadı ki Sen boşver onları uç kendin gibi kelebek gibi Onların ruhu böyle rengarenk değil saf ve tertemiz Kelebek kelebek (kelebek) sen uç hep gönlünce Kelebek kelebek (kelebek) sen uç hep gönlünce Kelebek kelebek kelebek

Bebekler nefessiz, kimler büyür yerine Feryatlar sahipsiz, bak şu insan hâline Kör kuyulara çevirenler dünyayı Yutacaktır sizi de elbet günün birinde Soracaktır hesabı dünya günün birinde Bu dünyayı yaratan bilmen için yaratmış Kötülüğün içinden iyiliği aratmış Sualin mi var, vardır bir bildiği Sormaz mı hesabı elbet gün bittiğinde Etme bulma dünyası sabret günün birinde Sabır ver Allah'ım buna yürek dayanmaz Sabır ver Allah'ım buna yürek dayanmaz El kadar yavrunun bunda günahı ne? Onlarca masumun söyle günahı ne? Ektiğin hep rüzgar biçtiğimiz fırtına Harcadığın onca insan degil ki bozuk para Kör kuyulara çevirdiğin dünyada El kadar yavrunun bunda günahı ne? Onlarca masumun söyle günahı ne? İnilir mi kuyuya düzenbazın ipiyle? Kazacaktır kuyunu inceden senin de Zayıfları uygun görmüş baksana dişine Akıl erdi, sır değil Düzen müzen bahane Ne ondanım ne bundan Arama boş yerlerde Görmek istiyorsan koy elini kalbine Yaşattığın dünyanın dön de bir bak haline Kör kuyular, kör kuyular Kör kuyular Kör kuyular, kör kuyular Kör kuyular Onlarca masumun günahı ne? Ooooh-oooh-oooh-oooh